Definify.com
Definition 2025
sorgir
sorgir
Catalan
Verb
sorgir (first-person singular present sorgeixo, past participle sorgit)
Conjugation
Conjugation of sorgir (third conjugation with -eix- infix)
| infinitive | sorgir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | sorgint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | sorgit | sorgida | |||||
| plural | sorgits | sorgides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | sorgeixo | sorgeixes | sorgeix | sorgim | sorgiu | sorgeixen | |
| imperfect | sorgia | sorgies | sorgia | sorgíem | sorgíeu | sorgien | |
| future | sorgiré | sorgiràs | sorgirà | sorgirem | sorgireu | sorgiran | |
| preterite | sorgí | sorgires | sorgí | sorgírem | sorgíreu | sorgiren | |
| conditional | sorgiria | sorgiries | sorgiria | sorgiríem | sorgiríeu | sorgirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | sorgeixi | sorgeixis | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | |
| imperfect | sorgís | sorgissis | sorgís | sorgíssim | sorgíssiu | sorgissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | sorgeix | sorgeixi | sorgim | sorgiu | sorgeixin | ||
Derived terms
- sorgiment