Definify.com
Definition 2024
strjúka
strjúka
Icelandic
Verb
strjúka (strong verb, third-person singular past indicative strauk, third-person plural past indicative struku, supine strokið)
Conjugation
strjúka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að strjúka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strokið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strjúkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég strýk | við strjúkum | present (nútíð) |
ég strjúki | við strjúkum |
| þú strýkur | þið strjúkið | þú strjúkir | þið strjúkið | ||
| hann, hún, það strýkur | þeir, þær, þau strjúka | hann, hún, það strjúki | þeir, þær, þau strjúki | ||
| past (þátíð) |
ég strauk | við strukum | past (þátíð) |
ég stryki | við strykjum |
| þú straukst | þið strukuð | þú strykir | þið strykjuð | ||
| hann, hún, það strauk | þeir, þær, þau struku | hann, hún, það stryki | þeir, þær, þau strykju | ||
| imperative (boðháttur) |
strjúk (þú) | strjúkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strjúktu | strjúkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
strjúkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að strjúkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strokist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strjúkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég strýkst | við strjúkumst | present (nútíð) |
ég strjúkist | við strjúkumst |
| þú strýkst | þið strjúkist | þú strjúkist | þið strjúkist | ||
| hann, hún, það strýkst | þeir, þær, þau strjúkast | hann, hún, það strjúkist | þeir, þær, þau strjúkist | ||
| past (þátíð) |
ég straukst | við strukumst | past (þátíð) |
ég strykist | við strykjumst |
| þú straukst | þið strukust | þú strykist | þið strykjust | ||
| hann, hún, það straukst | þeir, þær, þau strukust | hann, hún, það strykist | þeir, þær, þau strykjust | ||
| imperative (boðháttur) |
strjúkst (þú) | strjúkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strjúkstu | strjúkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
strokinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
strokinn | strokin | strokið | stroknir | stroknar | strokin | |
| accusative (þolfall) |
strokinn | strokna | strokið | strokna | stroknar | strokin | |
| dative (þágufall) |
stroknum | strokinni | stroknu | stroknum | stroknum | stroknum | |
| genitive (eignarfall) |
strokins | strokinnar | strokins | strokinna | strokinna | strokinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
strokni | strokna | strokna | stroknu | stroknu | stroknu | |
| accusative (þolfall) |
strokna | stroknu | strokna | stroknu | stroknu | stroknu | |
| dative (þágufall) |
strokna | stroknu | strokna | stroknu | stroknu | stroknu | |
| genitive (eignarfall) |
strokna | stroknu | strokna | stroknu | stroknu | stroknu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.