Definify.com
Definition 2024
tími
tími
Faroese
Noun
tími m (genitive singular tíma, plural tímar)
Declension
m1 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | tími | tímin | tímar | tímarnir |
Accusative | tíma | tíman | tímar | tímarnar |
Dative | tíma | tímanum | tímum | tímunum |
Genitive | tíma | tímans | tíma | tímanna |
Synonyms
- (hour): klokkutími
- (lesson): skúlatími, undirvísningartími
- (time): tíð
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰiːmɪ/
- Rhymes: -iːmɪ
Etymology
From Old Norse tími, from Proto-Germanic *tīmô (“time”), from Proto-Indo-European *tī-, from *dī- (“time”).
Noun
tími m (genitive singular tíma, nominative plural tímar)
- time (inevitable passing of events)
- time (period or era)
- Minn tími mun koma.
- My time will come.
- Minn tími mun koma.
- (colloquial) hour
- (colloquial) lesson, class period
Declension
declension of tími
m-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | tími | tíminn | tímar | tímarnir |
accusative | tíma | tímann | tíma | tímana |
dative | tíma | tímanum | tímum | tímunum |
genitive | tíma | tímans | tíma | tímanna |
Synonyms
- (period or era): tíð f, tímabil n
- (hour): klukkustund f, klukkutími m
- (lesson): kennslustund f, kennslutími m
Derived terms
- tíminn flýgur
- tímafrekur
- kennslutími
- komutími
- tímaskyn
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *tīmô, from Proto-Indo-European *tī-, from *dī- (“time”). Cognate with Old English tīma (whence Modern English time). The Germanic source is related to *tīdiz (“time”), whence Old Norse tíð.
Noun
tími m