Definify.com
Webster 1913 Edition
Tabu
Definition 2024
Tabu
tabu
tabu
English
Noun
tabu (plural tabus)
- Alternative spelling of taboo
Verb
tabu (third-person singular simple present tabus, present participle tabuing, simple past and past participle tabued)
- Alternative spelling of taboo
Anagrams
Finnish
Noun
tabu
Declension
Inflection of tabu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tabu | tabut | |
genitive | tabun | tabujen | |
partitive | tabua | tabuja | |
illative | tabuun | tabuihin | |
singular | plural | ||
nominative | tabu | tabut | |
accusative | nom. | tabu | tabut |
gen. | tabun | ||
genitive | tabun | tabujen | |
partitive | tabua | tabuja | |
inessive | tabussa | tabuissa | |
elative | tabusta | tabuista | |
illative | tabuun | tabuihin | |
adessive | tabulla | tabuilla | |
ablative | tabulta | tabuilta | |
allative | tabulle | tabuille | |
essive | tabuna | tabuina | |
translative | tabuksi | tabuiksi | |
instructive | — | tabuin | |
abessive | tabutta | tabuitta | |
comitative | — | tabuineen |
German
Adjective
tabu (not comparable)
Declension
Declension of tabu
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | er ist tabu | sie ist tabu | es ist tabu | sie sind tabu | |
strong declension (without article) |
nominative | tabuer | tabue | tabues | tabue |
genitive | tabuen | tabuer | tabuen | tabuer | |
dative | tabuem | tabuer | tabuem | tabuen | |
accusative | tabuen | tabue | tabues | tabue | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der tabue | die tabue | das tabue | die tabuen |
genitive | des tabuen | der tabuen | des tabuen | der tabuen | |
dative | dem tabuen | der tabuen | dem tabuen | den tabuen | |
accusative | den tabuen | die tabue | das tabue | die tabuen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein tabuer | eine tabue | ein tabues | (keine) tabuen |
genitive | eines tabuen | einer tabuen | eines tabuen | (keiner) tabuen | |
dative | einem tabuen | einer tabuen | einem tabuen | (keinen) tabuen | |
accusative | einen tabuen | eine tabue | ein tabues | (keine) tabuen |
Portuguese
Pronunciation
- Rhymes: -u
Noun
tabu m (plural tabus)
- taboo (cultural inhibition or ban)
Adjective
tabu (plural tabu, comparable)
- taboo (culturally forbidden from use, approach or mention)
Slovak
Etymology
Ultimately from Proto-Polynesian *tapu.
Noun
tabu n
Related terms
- tabuový
- tabuizovať
References
- tabu in Slovak dictionaries at korpus.sk