Definify.com
Definition 2025
terminandus
terminandus
Latin
Participle
terminandus m (feminine terminanda, neuter terminandum); first/second declension
- which is to be terminated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | terminandus | terminanda | terminandum | terminandī | terminandae | terminanda | |
| genitive | terminandī | terminandae | terminandī | terminandōrum | terminandārum | terminandōrum | |
| dative | terminandō | terminandō | terminandīs | ||||
| accusative | terminandum | terminandam | terminandum | terminandōs | terminandās | terminanda | |
| ablative | terminandō | terminandā | terminandō | terminandīs | |||
| vocative | terminande | terminanda | terminandum | terminandī | terminandae | terminanda | |