Definify.com
Definition 2024
toestaan
toestaan
Dutch
Verb
toestaan
Inflection
Inflection of toestaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toestaan | |||
past singular | stond toe | |||
past participle | toegestaan | |||
infinitive | toestaan | |||
gerund | toestaan n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sta toe | stond toe | toesta | toestond |
2nd person sing. (jij) | staat toe | stond toe | toestaat | toestond |
2nd person sing. (u) | staat toe | stond toe | toestaat | toestond |
2nd person sing. (gij) | staat toe | stondt toe | toestaat | toestondt |
3rd person singular | staat toe | stond toe | toestaat | toestond |
plural | staan toe | stonden toe | toestaan | toestonden |
subjunctive sing.1 | sta toe | stonde toe | toesta | toestonde |
subjunctive plur.1 | staan toe | stonden toe | toestaan | toestonden |
imperative sing. | sta toe | |||
imperative plur.1 | staat toe | |||
participles | toestaand | toegestaan | ||
1) Archaic. |