Definify.com
Definition 2024
tollera
tollera
See also: tollerá
Icelandic
Verb
tollera (weak verb, third-person singular past indicative tolleraði, supine tollerað)
- to throw (a person) up into the air (done by a group for celebration or as an initiation rite)
Conjugation
tollera — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að tollera | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tollerað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tollerandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég tollera | við tollerum | present (nútíð) |
ég tolleri | við tollerum |
þú tollerar | þið tollerið | þú tollerir | þið tollerið | ||
hann, hún, það tollerar | þeir, þær, þau tollera | hann, hún, það tolleri | þeir, þær, þau tolleri | ||
past (þátíð) |
ég tolleraði | við tolleruðum | past (þátíð) |
ég tolleraði | við tolleruðum |
þú tolleraðir | þið tolleruðuð | þú tolleraðir | þið tolleruðuð | ||
hann, hún, það tolleraði | þeir, þær, þau tolleruðu | hann, hún, það tolleraði | þeir, þær, þau tolleruðu | ||
imperative (boðháttur) |
tollera (þú) | tollerið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tolleraðu | tolleriði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tollerast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að tollerast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
tollerast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
tollerandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég tollerast | við tollerumst | present (nútíð) |
ég tollerist | við tollerumst |
þú tollerast | þið tollerist | þú tollerist | þið tollerist | ||
hann, hún, það tollerast | þeir, þær, þau tollerast | hann, hún, það tollerist | þeir, þær, þau tollerist | ||
past (þátíð) |
ég tolleraðist | við tolleruðumst | past (þátíð) |
ég tolleraðist | við tolleruðumst |
þú tolleraðist | þið tolleruðust | þú tolleraðist | þið tolleruðust | ||
hann, hún, það tolleraðist | þeir, þær, þau tolleruðust | hann, hún, það tolleraðist | þeir, þær, þau tolleruðust | ||
imperative (boðháttur) |
tollerast (þú) | tollerist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
tollerastu | tolleristi * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
tolleraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
tolleraður | tolleruð | tollerað | tolleraðir | tolleraðar | tolleruð | |
accusative (þolfall) |
tolleraðan | tolleraða | tollerað | tolleraða | tolleraðar | tolleruð | |
dative (þágufall) |
tolleruðum | tolleraðri | tolleruðu | tolleruðum | tolleruðum | tolleruðum | |
genitive (eignarfall) |
tolleraðs | tolleraðrar | tolleraðs | tolleraðra | tolleraðra | tolleraðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
tolleraði | tolleraða | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
accusative (þolfall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
dative (þágufall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu | |
genitive (eignarfall) |
tolleraða | tolleruðu | tolleraða | tolleruðu | tolleruðu | tolleruðu |