Definify.com
Definition 2025
Turbans
turbans
turbans
See also: Turbans
Latin
Etymology
Present participle of turbō
Participle
turbāns m, f, n (genitive turbantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | turbāns | turbantēs | turbantia | ||
| genitive | turbantis | turbantium | |||
| dative | turbantī | turbantibus | |||
| accusative | turbantem | turbāns | turbantēs | turbantia | |
| ablative | turbante, turbantī1 | turbantibus | |||
| vocative | turbāns | turbantēs | turbantia | ||
1When used purely as an adjective.