Definify.com
Definition 2024
uitbetalen
uitbetalen
Dutch
Verb
uitbetalen
- to pay out
Inflection
Inflection of uitbetalen (weak, prefixed, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitbetalen | |||
past singular | betaalde uit | |||
past participle | uitbetaald | |||
infinitive | uitbetalen | |||
gerund | uitbetalen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | betaal uit | betaalde uit | uitbetaal | uitbetaalde |
2nd person sing. (jij) | betaalt uit | betaalde uit | uitbetaalt | uitbetaalde |
2nd person sing. (u) | betaalt uit | betaalde uit | uitbetaalt | uitbetaalde |
2nd person sing. (gij) | betaalt uit | betaalde uit | uitbetaalt | uitbetaalde |
3rd person singular | betaalt uit | betaalde uit | uitbetaalt | uitbetaalde |
plural | betalen uit | betaalden uit | uitbetalen | uitbetaalden |
subjunctive sing.1 | betale uit | betaalde uit | uitbetale | uitbetaalde |
subjunctive plur.1 | betalen uit | betaalden uit | uitbetalen | uitbetaalden |
imperative sing. | betaal uit | |||
imperative plur.1 | betaalt uit | |||
participles | uitbetalend | uitbetaald | ||
1) Archaic. |