Definify.com
Definition 2024
uitgraven
uitgraven
Dutch
Verb
uitgraven
- to excavate
Inflection
Inflection of uitgraven (strong class 6, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitgraven | |||
past singular | groef uit | |||
past participle | uitgegraven | |||
infinitive | uitgraven | |||
gerund | uitgraven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | graaf uit | groef uit | uitgraaf | uitgroef |
2nd person sing. (jij) | graaft uit | groef uit | uitgraaft | uitgroef |
2nd person sing. (u) | graaft uit | groef uit | uitgraaft | uitgroef |
2nd person sing. (gij) | graaft uit | groeft uit | uitgraaft | uitgroeft |
3rd person singular | graaft uit | groef uit | uitgraaft | uitgroef |
plural | graven uit | groeven uit | uitgraven | uitgroeven |
subjunctive sing.1 | grave uit | groeve uit | uitgrave | uitgroeve |
subjunctive plur.1 | graven uit | groeven uit | uitgraven | uitgroeven |
imperative sing. | graaf uit | |||
imperative plur.1 | graaft uit | |||
participles | uitgravend | uitgegraven | ||
1) Archaic. |