Definify.com

Definition 2024

uitkurend

uitkurend

Dutch

Participle

uitkurend

present participle of uitkuren

Declension

Inflection of uitkurend
uninflected	uitkurend
inflected	uitkurende
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		uitkurend uitkurende
indefinite	m./f. sing.	uitkurende
	n. sing.	uitkurend
	plural	uitkurende
definite		uitkurende
partitive		uitkurends