Definify.com

Definition 2025

uitlaten

uitlaten

To release, notably:
1. To liberate, set free
2. (figuratively) To unleash (an ogre etc.)
3. To walk, air (a pet, prisoner...)
To lengthen, notably a garment
To abstain from some (usually undesirable) action
(reflexive) To express oneself
(obsolete) To publish

Inflection of uitlaten (strong class 7, separable)
infinitive	uitlaten
past singular	liet uit
past participle	uitgelaten
infinitive	uitlaten
gerund	uitlaten n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	laat uit	liet uit	uitlaat	uitliet
2nd person sing. (jij)	laat uit	liet uit	uitlaat	uitliet
2nd person sing. (u)	laat uit	liet uit	uitlaat	uitliet
2nd person sing. (gij)	laat uit	liet uit	uitlaat	uitliet
3rd person singular	laat uit	liet uit	uitlaat	uitliet
plural	laten uit	lieten uit	uitlaten	uitlieten

subjunctive sing.¹	late uit	liete uit	uitlate	uitliete
subjunctive plur.¹	laten uit	lieten uit	uitlaten	uitlieten

imperative sing.	laat uit
imperative plur.¹	laat uit

participles	uitlatend	uitgelaten
¹⁾ Archaic.