Definify.com
Definition 2024
uitwijken
uitwijken
Dutch
Verb
uitwijken
Inflection
| Inflection of uitwijken (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitwijken | |||
| past singular | week uit | |||
| past participle | uitgeweken | |||
| infinitive | uitwijken | |||
| gerund | uitwijken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | wijk uit | week uit | uitwijk | uitweek |
| 2nd person sing. (jij) | wijkt uit | week uit | uitwijkt | uitweek |
| 2nd person sing. (u) | wijkt uit | week uit | uitwijkt | uitweek |
| 2nd person sing. (gij) | wijkt uit | weekt uit | uitwijkt | uitweekt |
| 3rd person singular | wijkt uit | week uit | uitwijkt | uitweek |
| plural | wijken uit | weken uit | uitwijken | uitweken |
| subjunctive sing.1 | wijke uit | weke uit | uitwijke | uitweke |
| subjunctive plur.1 | wijken uit | weken uit | uitwijken | uitweken |
| imperative sing. | wijk uit | |||
| imperative plur.1 | wijkt uit | |||
| participles | uitwijkend | uitgeweken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- uitwijking, uitwijkeling, uitgewekene