Definify.com
Definition 2025
wijken
wijken
Dutch
Verb
wijken
Inflection
| Inflection of wijken (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wijken | |||
| past singular | week | |||
| past participle | geweken | |||
| infinitive | wijken | |||
| gerund | wijken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wijk | week | ||
| 2nd person sing. (jij) | wijkt | week | ||
| 2nd person sing. (u) | wijkt | week | ||
| 2nd person sing. (gij) | wijkt | weekt | ||
| 3rd person singular | wijkt | week | ||
| plural | wijken | weken | ||
| subjunctive sing.1 | wijke | weke | ||
| subjunctive plur.1 | wijken | weken | ||
| imperative sing. | wijk | |||
| imperative plur.1 | wijkt | |||
| participles | wijkend | geweken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
wijken
- plural of wijk