Definify.com
Definition 2025
voeren
voeren
Dutch
Verb
voeren
Inflection
| Inflection of voeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voeren | |||
| past singular | voerde | |||
| past participle | gevoerd | |||
| infinitive | voeren | |||
| gerund | voeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | voer | voerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (u) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | voert | voerde | ||
| 3rd person singular | voert | voerde | ||
| plural | voeren | voerden | ||
| subjunctive sing.1 | voere | voerde | ||
| subjunctive plur.1 | voeren | voerden | ||
| imperative sing. | voer | |||
| imperative plur.1 | voert | |||
| participles | voerend | gevoerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
A contraction of voederen, from Middle Dutch voederen, from voeder (“lining”), from Proto-Germanic *fōdrą (“sheath”).
Verb
voeren
- (transitive) to line (cover the inner surface)
Inflection
| Inflection of voeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voeren | |||
| past singular | voerde | |||
| past participle | gevoerd | |||
| infinitive | voeren | |||
| gerund | voeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | voer | voerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (u) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | voert | voerde | ||
| 3rd person singular | voert | voerde | ||
| plural | voeren | voerden | ||
| subjunctive sing.1 | voere | voerde | ||
| subjunctive plur.1 | voeren | voerden | ||
| imperative sing. | voer | |||
| imperative plur.1 | voert | |||
| participles | voerend | gevoerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Related terms
Etymology 3
A contraction of voederen, from Middle Dutch voederen. Equivalent to voer + -en.
Alternative forms
Verb
voeren
- (transitive) to feed
Inflection
| Inflection of voeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voeren | |||
| past singular | voerde | |||
| past participle | gevoerd | |||
| infinitive | voeren | |||
| gerund | voeren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | voer | voerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (u) | voert | voerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | voert | voerde | ||
| 3rd person singular | voert | voerde | ||
| plural | voeren | voerden | ||
| subjunctive sing.1 | voere | voerde | ||
| subjunctive plur.1 | voeren | voerden | ||
| imperative sing. | voer | |||
| imperative plur.1 | voert | |||
| participles | voerend | gevoerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 4
Non-lemma forms.
Verb
voeren
- plural past indicative and subjunctive of varen