Definify.com
Definition 2025
vrijpleiten
vrijpleiten
Dutch
Verb
vrijpleiten
Inflection
| Inflection of vrijpleiten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vrijpleiten | |||
| past singular | pleitte vrij | |||
| past participle | vrijgepleit | |||
| infinitive | vrijpleiten | |||
| gerund | vrijpleiten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
| 2nd person sing. (jij) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
| 2nd person sing. (u) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
| 2nd person sing. (gij) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
| 3rd person singular | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
| plural | pleiten vrij | pleitten vrij | vrijpleiten | vrijpleitten |
| subjunctive sing.1 | pleite vrij | pleitte vrij | vrijpleite | vrijpleitte |
| subjunctive plur.1 | pleiten vrij | pleitten vrij | vrijpleiten | vrijpleitten |
| imperative sing. | pleit vrij | |||
| imperative plur.1 | pleit vrij | |||
| participles | vrijpleitend | vrijgepleit | ||
| 1) Archaic. | ||||