Definify.com
Definition 2025
wacan
wacan
Old English
Verb
wacan
Conjugation
Conjugation of wacan (strong class 6)
| infinitive | wacan | tō wacanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | waco | wōc |
| 2nd-person singular | wæcst | wōce |
| 3rd-person singular | wæceþ | wōc |
| plural | wacaþ | wōcon |
| subjunctive | present | past |
| singular | wace | wōce |
| plural | wacen | wōcen |
| imperative | ||
| singular | wac(e) | |
| plural | wacaþ | |
| participle | present | past |
| wacende | (ge)wacen | |