Definify.com
Definition 2025
wacian
wacian
Old English
Verb
wacian
- to be awake
- to keep watch
Conjugation
Conjugation of wacian (weak class 2)
| infinitive | wacian | tō wacianne | 
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | wacie waciġe | wacode | 
| 2nd-person singular | wacast | wacodest | 
| 3rd-person singular | wacaþ | wacode | 
| plural | waciaþ waciġaþ | wacodon | 
| subjunctive | present | past | 
| singular | wacie waciġe | wacode | 
| plural | wacien waciġen | wacoden | 
| imperative | ||
| singular | waca | |
| plural | waciaþ waciġaþ | |
| participle | present | past | 
| waciende waciġende | (ġe)wacod | |