Definify.com
Definition 2025
wæccan
wæccan
See also: ƿæccan
Old English
Verb
wæċċan
- to be awake
- to keep watch
Conjugation
Conjugation of wæċċan (weak class 1)
| infinitive | wæċċan | tō wæċċanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | wæċċe | wæċede |
| 2nd-person singular | wæċest | wæċedest |
| 3rd-person singular | wæċeþ | wæċede |
| plural | wæċċaþ | wæċedon |
| subjunctive | present | past |
| singular | wæċċe | wæċede |
| plural | wæċċen | wæċeden |
| imperative | ||
| singular | wæċe | |
| plural | wæċċaþ | |
| participle | present | past |
| wæċċende | (ge)wæċed | |
Related terms
Descendants
- Middle English: wacchen
- English: watch