Definify.com
Definition 2025
wantrouwen
wantrouwen
Dutch
Verb
wantrouwen
- to mistrust
Inflection
| Inflection of wantrouwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wantrouwen | |||
| past singular | wantrouwde | |||
| past participle | gewantrouwd | |||
| infinitive | wantrouwen | |||
| gerund | wantrouwen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | wantrouw | wantrouwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | wantrouwt | wantrouwde | ||
| 2nd person sing. (u) | wantrouwt | wantrouwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | wantrouwt | wantrouwde | ||
| 3rd person singular | wantrouwt | wantrouwde | ||
| plural | wantrouwen | wantrouwden | ||
| subjunctive sing.1 | wantrouwe | wantrouwde | ||
| subjunctive plur.1 | wantrouwen | wantrouwden | ||
| imperative sing. | wantrouw | |||
| imperative plur.1 | wantrouwt | |||
| participles | wantrouwend | gewantrouwd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Antonyms
Derived terms
Noun
wantrouwen n (uncountable)