Definify.com

Definition 2024


wantrouwig

wantrouwig

Dutch

Adjective

wantrouwig (comparative wantrouwiger, superlative wantrouwigst)

  1. suspicious, distrustful

Inflection

Inflection of wantrouwig
uninflected wantrouwig
inflected wantrouwige
comparative wantrouwiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial wantrouwig wantrouwiger het wantrouwigst
het wantrouwigste
indefinite m./f. sing. wantrouwige wantrouwigere wantrouwigste
n. sing. wantrouwig wantrouwiger wantrouwigste
plural wantrouwige wantrouwigere wantrouwigste
definite wantrouwige wantrouwigere wantrouwigste
partitive wantrouwigs wantrouwigers