Definify.com
Definition 2025
weerhouden
weerhouden
Dutch
Verb
weerhouden
- to hold back
Inflection
| Inflection of weerhouden (strong class 7, slightly irregular, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weerhouden | |||
| past singular | weerhield | |||
| past participle | weerhouden | |||
| infinitive | weerhouden | |||
| gerund | weerhouden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | weerhou, weerhoud | weerhield | ||
| 2nd person sing. (jij) | weerhoudt | weerhield | ||
| 2nd person sing. (u) | weerhoudt | weerhield | ||
| 2nd person sing. (gij) | weerhoudt | weerhieldt | ||
| 3rd person singular | weerhoudt | weerhield | ||
| plural | weerhouden | weerhielden | ||
| subjunctive sing.1 | weerhoude | weerhielde | ||
| subjunctive plur.1 | weerhouden | weerhielden | ||
| imperative sing. | weerhou, weerhoud | |||
| imperative plur.1 | weerhoudt | |||
| participles | weerhoudend | weerhouden | ||
| 1) Archaic. | ||||
Participle
weerhouden
Inflection
| Inflection of weerhouden | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | weerhouden | |||
| inflected | weerhouden | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | weerhouden | |||
| indefinite | m./f. sing. | weerhouden | ||
| n. sing. | weerhouden | |||
| plural | weerhouden | |||
| definite | weerhouden | |||
| partitive | weerhoudens | |||