Definify.com
Definition 2025
weerspreken
weerspreken
Dutch
Verb
weerspreken
- to refute, to contradict
Inflection
Inflection of weerspreken (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | weerspreken | |||
past singular | sprak weer | |||
past participle | weergesproken | |||
infinitive | weerspreken | |||
gerund | weerspreken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | spreek weer | sprak weer | weerspreek | weersprak |
2nd person sing. (jij) | spreekt weer | sprak weer | weerspreekt | weersprak |
2nd person sing. (u) | spreekt weer | sprak weer | weerspreekt | weersprak |
2nd person sing. (gij) | spreekt weer | spraakt weer | weerspreekt | weerspraakt |
3rd person singular | spreekt weer | sprak weer | weerspreekt | weersprak |
plural | spreken weer | spraken weer | weerspreken | weerspraken |
subjunctive sing.1 | spreke weer | sprake weer | weerspreke | weersprake |
subjunctive plur.1 | spreken weer | spraken weer | weerspreken | weerspraken |
imperative sing. | spreek weer | |||
imperative plur.1 | spreekt weer | |||
participles | weersprekend | weergesproken | ||
1) Archaic. |