Definify.com
Definition 2024
zwartmaken
zwartmaken
Dutch
Verb
zwartmaken
Inflection
| Inflection of zwartmaken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zwartmaken | |||
| past singular | maakte zwart | |||
| past participle | zwartgemaakt | |||
| infinitive | zwartmaken | |||
| gerund | zwartmaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | maak zwart | maakte zwart | zwartmaak | zwartmaakte |
| 2nd person sing. (jij) | maakt zwart | maakte zwart | zwartmaakt | zwartmaakte |
| 2nd person sing. (u) | maakt zwart | maakte zwart | zwartmaakt | zwartmaakte |
| 2nd person sing. (gij) | maakt zwart | maakte zwart | zwartmaakt | zwartmaakte |
| 3rd person singular | maakt zwart | maakte zwart | zwartmaakt | zwartmaakte |
| plural | maken zwart | maakten zwart | zwartmaken | zwartmaakten |
| subjunctive sing.1 | make zwart | maakte zwart | zwartmake | zwartmaakte |
| subjunctive plur.1 | maken zwart | maakten zwart | zwartmaken | zwartmaakten |
| imperative sing. | maak zwart | |||
| imperative plur.1 | maakt zwart | |||
| participles | zwartmakend | zwartgemaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||