Definify.com
Definition 2024
zwijgen
zwijgen
Dutch
Verb
zwijgen
Inflection
| Inflection of zwijgen (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | zwijgen | |||
| past singular | zweeg | |||
| past participle | gezwegen | |||
| infinitive | zwijgen | |||
| gerund | zwijgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | zwijg | zweeg | ||
| 2nd person sing. (jij) | zwijgt | zweeg | ||
| 2nd person sing. (u) | zwijgt | zweeg | ||
| 2nd person sing. (gij) | zwijgt | zweegt | ||
| 3rd person singular | zwijgt | zweeg | ||
| plural | zwijgen | zwegen | ||
| subjunctive sing.1 | zwijge | zwege | ||
| subjunctive plur.1 | zwijgen | zwegen | ||
| imperative sing. | zwijg | |||
| imperative plur.1 | zwijgt | |||
| participles | zwijgend | gezwegen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Anagrams
- wegzijn, zijn weg