Definify.com
Definition 2025
þancian
þancian
Old English
Verb
þancian
- to thank
Conjugation
Conjugation of þancian (weak class 2)
| infinitive | þancian | tō þancianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | þancie þanciġe |
þancode |
| 2nd-person singular | þancast | þancodest |
| 3rd-person singular | þancaþ | þancode |
| plural | þanciaþ þanciġaþ |
þancodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | þancie þanciġe |
þancode |
| plural | þancien þanciġen |
þancoden |
| imperative | ||
| singular | þanca | |
| plural | þanciaþ þanciġaþ |
|
| participle | present | past |
| þanciende þanciġende |
(ġe)þancod | |
Related terms
Descendants
- English: thank