Definify.com
Definition 2024
Γερμανικός
Γερμανικός
See also: γερμανικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɣermanikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ʝermanikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ʝeɾmanikós/
Proper noun
Γερμᾱνικός • (Germānikós) m (genitive Γερμανικοῦ); second declension
Inflection
Second declension of Γερμᾱνῐκός, Γερμᾱνῐκοῦ
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | Γερμᾱνῐκός |
| Genitive | Γερμᾱνῐκοῦ |
| Dative | Γερμᾱνῐκῷ |
| Accusative | Γερμᾱνῐκόν |
| Vocative | Γερμᾱνῐκέ |
Descendants
- Greek: Γερμανικός (Germanikós) (Germanikos)
References
- «Γερμανικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- Germany idem, page 1011.
γερμανικός
γερμανικός
See also: Γερμανικός
Greek
Adjective
γερμανικός • (germanikós) m (feminine γερμανική, neuter γερμανικό)
Declension
positive forms of γερμανικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | γερμανικός | γερμανική | γερμανικό | γερμανικοί | γερμανικές | γερμανικά |
| genitive | γερμανικού | γερμανικής | γερμανικού | γερμανικών | γερμανικών | γερμανικών |
| accusative | γερμανικό | γερμανική | γερμανικό | γερμανικούς | γερμανικές | γερμανικά |
| vocative | γερμανικέ | γερμανική | γερμανικό | γερμανικοί | γερμανικές | γερμανικά |
Related terms
- see: Γερμανία f (Germanía, “Germany”)
Synonyms
- γερμ. (germ.) (abbreviation)