Definify.com

Definition 2024

ελληνικός

ελληνικός

See also: Ἑλληνικός

Greek

Adjective

ελληνικός • ‎(ellinikós) m ‎(feminine ελληνική, neuter ελληνικό)

Greek (related to the country, people or language of Greece)

Declension

positive forms of ελληνικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ελληνικός	ελληνική	ελληνικό	ελληνικοί	ελληνικές	ελληνικά
genitive	ελληνικού	ελληνικής	ελληνικού	ελληνικών	ελληνικών	ελληνικών
accusative	ελληνικό	ελληνική	ελληνικό	ελληνικούς	ελληνικές	ελληνικά
vocative	ελληνικέ	ελληνική	ελληνικό	ελληνικοί	ελληνικές	ελληνικά
derivations	comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ελληνικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ελληνικός, etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ελληνικότερος	ελληνικότερη	ελληνικότερο	ελληνικότεροι	ελληνικότερες	ελληνικότερα
genitive	ελληνικότερου	ελληνικότερης	ελληνικότερου	ελληνικότερων	ελληνικότερων	ελληνικότερων
accusative	ελληνικότερο	ελληνικότερη	ελληνικότερο	ελληνικότερους	ελληνικότερες	ελληνικότερα
vocative	ελληνικότερε	ελληνικότερη	ελληνικότερο	ελληνικότεροι	ελληνικότερες	ελληνικότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ελληνικότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ελληνικότατος	ελληνικότατη	ελληνικότατο	ελληνικότατοι	ελληνικότατες	ελληνικότατα
genitive	ελληνικότατου	ελληνικότατης	ελληνικότατου	ελληνικότατων	ελληνικότατων	ελληνικότατων
accusative	ελληνικότατο	ελληνικότατη	ελληνικότατο	ελληνικότατους	ελληνικότατες	ελληνικότατα
vocative	ελληνικότατε	ελληνικότατη	ελληνικότατο	ελληνικότατοι	ελληνικότατες	ελληνικότατα

Related terms

αρχαιοελληνικός ‎(archaioellinikós, “ancient Greek”)
Ελληνική Δημοκρατία ‎(Ellinikí Dimokratía, “Hellenic Republic”).

and see: Ελλάδα f ‎(Elláda, “Greece”)