Definify.com

Definition 2024

λύω

Ancient Greek

Verb

λῡ́ω • ‎(lū́ō)

to loose, to loosen, to untie
to slacken
to unbend
to set free, to release
to redeem
to dissolve, to sever
to break (up), to destroy
to abrogate, to annul
to atone, to amend
to profit, to be useful

Conjugation

Present: λῡ́ω, λῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λῡ́ω	λῡ́εις	λῡ́ει	λῡ́ετον	λῡ́ετον	λῡ́ομεν	λῡ́ετε	λῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	λῡ́ω	λῡ́ῃς	λῡ́ῃ	λῡ́ητον	λῡ́ητον	λῡ́ωμεν	λῡ́ητε	λῡ́ωσῐ(ν)
	optative	λῡ́οιμῐ	λῡ́οις	λῡ́οι	λῡ́οιτον	λῡοίτην	λῡ́οιμεν	λῡ́οιτε	λῡ́οιεν
	imperative		λῦε	λῡέτω	λῡ́ετον	λῡέτων		λῡ́ετε	λῡόντων
middle/ passive	indicative	λῡ́ομαι	λῡ́ῃ, λῡ́ει	λῡ́εται	λῡ́εσθον	λῡ́εσθον	λῡόμεθᾰ	λῡ́εσθε	λῡ́ονται
	subjunctive	λῡ́ωμαι	λῡ́ῃ	λῡ́ηται	λῡ́ησθον	λῡ́ησθον	λῡώμεθᾰ	λῡ́ησθε	λῡ́ωνται
	optative	λῡοίμην	λῡ́οιο	λῡ́οιτο	λῡ́οισθον	λῡοίσθην	λῡοίμεθᾰ	λῡ́οισθε	λῡ́οιντο
	imperative		λῡ́ου	λῡέσθω	λῡ́εσθον	λῡέσθων		λῡ́εσθε	λῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λῡ́ειν				λῡ́εσθαι
participle	m	λῡ́ων				λῡόμενος
	f	λῡ́ουσᾰ				λῡομένη
	n	λῦον				λῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔλῡον, ἐλῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλῡον	ἔλῡες	ἔλῡε(ν)	ἐλῡ́ετον	ἐλῡέτην	ἐλῡ́ομεν	ἐλῡ́ετε	ἔλῡον
middle/ passive	indicative	ἐλῡόμην	ἐλῡ́ου	ἐλῡ́ετο	ἐλῡ́εσθον	ἐλῡέσθην	ἐλῡόμεθᾰ	ἐλῡ́εσθε	ἐλῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λῡ́σω, λῡ́σομαι, λῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λῡ́σω	λῡ́σεις	λῡ́σει	λῡ́σετον	λῡ́σετον	λῡ́σομεν	λῡ́σετε	λῡ́σουσῐ(ν)
active	optative	λῡ́σοιμῐ	λῡ́σοις	λῡ́σοι	λῡ́σοιτον	λῡσοίτην	λῡ́σοιμεν	λῡ́σοιτε	λῡ́σοιεν
middle	indicative	λῡ́σομαι	λῡ́σῃ, λῡ́σει	λῡ́σεται	λῡ́σεσθον	λῡ́σεσθον	λῡσόμεθᾰ	λῡ́σεσθε	λῡ́σονται
middle	optative	λῡσοίμην	λῡ́σοιο	λῡ́σοιτο	λῡ́σοισθον	λῡσοίσθην	λῡσοίμεθᾰ	λῡ́σοισθε	λῡ́σοιντο
passive	indicative	λῠθήσομαι	λῠθήσῃ	λῠθήσεται	λῠθήσεσθον	λῠθήσεσθον	λῠθησόμεθᾰ	λῠθήσεσθε	λῠθήσονται
passive	optative	λῠθησοίμην	λῠθήσοιο	λῠθήσοιτο	λῠθήσοισθον	λῠθησοίσθην	λῠθησοίμεθᾰ	λῠθήσοισθε	λῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λῡ́σειν			λῡ́σεσθαι		λῠθήσεσθαι
participle	m	λῡ́σων			λῡσόμενος		λῠθησόμενος
	f	λῡ́σουσᾰ			λῡσομένη		λῠθησομένη
	n	λῦσον			λῡσόμενον		λῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔλῡσᾰ, ἐλῡσᾰ́μην, ἐλῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλῡσᾰ	ἔλῡσᾰς	ἔλῡσε(ν)	ἐλῡ́σᾰτον	ἐλῡσᾰ́την	ἐλῡ́σᾰμεν	ἐλῡ́σᾰτε	ἔλῡσᾰν
	subjunctive	λῡ́σω	λῡ́σῃς	λῡ́σῃ	λῡ́σητον	λῡ́σητον	λῡ́σωμεν	λῡ́σητε	λῡ́σωσῐ(ν)
	optative	λῡ́σαιμῐ	λῡ́σειᾰς, λῡ́σαις	λῡ́σειε(ν), λῡ́σαι	λῡ́σαιτον	λῡσαίτην	λῡ́σαιμεν	λῡ́σαιτε	λῡ́σειᾰν, λῡ́σαιεν
	imperative		λῦσον	λῡσᾰ́τω	λῡ́σᾰτον	λῡσᾰ́των		λῡ́σᾰτε	λῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλῡσᾰ́μην	ἐλῡ́σω	ἐλῡ́σᾰτο	ἐλῡ́σᾰσθον	ἐλῡσᾰ́σθην	ἐλῡσᾰ́μεθᾰ	ἐλῡ́σᾰσθε	ἐλῡ́σᾰντο
	subjunctive	λῡ́σωμαι	λῡ́σῃ	λῡ́σηται	λῡ́σησθον	λῡ́σησθον	λῡσώμεθᾰ	λῡ́σησθε	λῡ́σωνται
	optative	λῡσαίμην	λῡ́σαιο	λῡ́σαιτο	λῡ́σαισθον	λῡσαίσθην	λῡσαίμεθᾰ	λῡ́σαισθε	λῡ́σαιντο
	imperative		λῦσαι	λῡσᾰ́σθω	λῡ́σᾰσθον	λῡσᾰ́σθων		λῡ́σᾰσθε	λῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλῠ́θην	ἐλῠ́θης	ἐλῠ́θη	ἐλῠ́θητον	ἐλῠθήτην	ἐλῠ́θημεν	ἐλῠ́θητε	ἐλῠ́θησᾰν
	subjunctive	λῠθῶ	λῠθῇς	λῠθῇ	λῠθῆτον	λῠθῆτον	λῠθῶμεν	λῠθῆτε	λῠθῶσῐ(ν)
	optative	λῠθείην	λῠθείης	λῠθείη	λῠθεῖτον, λῠθείητον	λῠθείτην, λῠθειήτην	λῠθεῖμεν, λῠθείημεν	λῠθεῖτε, λῠθείητε	λῠθεῖεν, λῠθείησᾰν
	imperative		λῠ́θητῐ	λῠθήτω	λῠ́θητον	λῠθήτων		λῠ́θητε	λῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λῦσαι			λῡ́σᾰσθαι		λῠθῆναι
participle	m	λῡ́σᾱς			λῡσᾰ́μενος		λῠθείς
	f	λῡ́σᾱσᾰ			λῡσᾰμένη		λῠθεῖσᾰ
	n	λῦσᾰν			λῡσᾰ́μενον		λῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: λέλῠκᾰ, λέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λέλῠκᾰ	λέλῠκᾰς	λέλῠκε(ν)	λελῠ́κᾰτον	λελῠ́κᾰτον	λελῠ́κᾰμεν	λελῠ́κᾰτε	λελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	λελῠ́κω	λελῠ́κῃς	λελῠ́κῃ	λελῠ́κητον	λελῠ́κητον	λελῠ́κωμεν	λελῠ́κητε	λελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	λελῠ́κοιμῐ, λελῠκοίην	λελῠ́κοις, λελῠκοίης	λελῠ́κοι, λελῠκοίη	λελῠ́κοιτον	λελῠκοίτην	λελῠ́κοιμεν	λελῠ́κοιτε	λελῠ́κοιεν
	imperative		λέλῠκε	λελῠκέτω	λελῠ́κετον	λελῠκέτων		λελῠ́κετε	λελῠκόντων
middle/ passive	indicative	λέλῠμαι	λέλῠσαι	λέλῠται	λέλῠσθον	λέλῠσθον	λελῠ́μεθᾰ	λέλῠσθε	λέλῠνται
	subjunctive	λελῠμένος ὦ	λελῠμένος ᾖς	λελῠμένος ᾖ	λελῠμένω ἦτον	λελῠμένω ἦτον	λελῠμένοι ὦμεν	λελῠμένοι ἦτε	λελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελῠμένος εἴην	λελῠμένος εἴης	λελῠμένος εἴη	λελῠμένοι εἴητον/εἶτον	λελῠμένω εἰήτην/εἴτην	λελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	λελῠμένοι εἴητε/εἶτε	λελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		λέλῠσο	λελῠ́σθω	λέλῠσθον	λελῠ́σθων		λέλῠσθε	λελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		λελῠκέναι				λέλῠσθαι
participle	m	λελῠκώς				λελῠμένος
	f	λελῠκυῖᾰ				λελῠμένη
	n	λελῠκός				λελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐλελῠ́κειν, ἐλελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλελῠ́κειν, ἐλελῠ́κη	ἐλελῠ́κεις, ἐλελῠ́κης	ἐλελῠ́κει(ν)	ἐλελῠ́κετον	ἐλελῠκέτην	ἐλελῠ́κεμεν	ἐλελῠ́κετε	ἐλελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐλελῠ́μην	ἐλέλῠσο	ἐλέλῠτο	ἐλέλῠσθον	ἐλελῠ́σθην	ἐλελῠ́μεθᾰ	ἐλέλῠσθε	ἐλέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future perfect: λελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λελῡ́σομαι	λελῡ́σῃ, λελῡ́σει	λελῡ́σεται	λελῡ́σεσθον	λελῡ́σεσθον	λελῡσόμεθᾰ	λελῡ́σεσθε	λελῡ́σονται
middle/ passive	optative	λελῡσοίμην	λελῡ́σοιο	λελῡ́σοιτο	λελῡ́σοισθον	λελῡσοίσθην	λελῡσοίμεθᾰ	λελῡ́σοισθε	λελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						λελῡ́σεσθαι
participle	m					λελῡσόμενος
	f					λελῡσομένη
	n					λελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀναλύω ‎(analúō)
ἀπολύω ‎(apolúō)
διαλύω ‎(dialúō)
ἐκλύω ‎(eklúō)
ἐπιλύω ‎(epilúō)
καταλύω ‎(katalúō)

λῠτῐκός ‎(lutikós)
παραλύω ‎(paralúō)
περιλύω ‎(perilúō)
προλύω ‎(prolúō)
συλλύω ‎(sullúō)
ὑπολύω ‎(hupolúō)

Descendants

English: lyo-, ly-

References

λύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
λύω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«λύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«λύω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
λύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G3089”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Definify.com

Definition 2024

λύω

λύω

Ancient Greek

Verb

Conjugation

Derived terms

Descendants

See also

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results