Definify.com
Definition 2024
παρέχω
παρέχω
Ancient Greek
Verb
πᾰρέχω • (parékhō)
- (active)
- I hold beside, hold in readiness, to furnish, provide, supply
- (of natural objects) I supply, yield, produce
- (of incorporeal things) I afford, cause, bring, grant, give
- I present or offer for a purpose
- (with infinitive)
- I give myself up, submit myself
- (with reflexive pronoun and a predicative) I show or exhibit myself so and so
- (with infinitive)
- I allow, grant
- (impersonal) I am allowed, easy; it is in my power
- (in Attic) I produce a person on demand
- (with a predicative added) I make so and so
- I hold beside, hold in readiness, to furnish, provide, supply
- (middle, perfect passive)
- I supply of myself or from my own means
- (of natural objects) I furnish, present, exhibit
- (of works)
- (of incorporeal things) I display on my own part
- (in Attic law) I bring forward as a witness, as proof for myself
- I have as my own, produce as my own; I acknowledge as my own
- I offer, promise
- I make so and so for or towards myself
- (arithmetic) I make up, amount to, give
- I supply of myself or from my own means
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέχω | πᾰρέχεις | πᾰρέχει | πᾰρέχετον | πᾰρέχετον | πᾰρέχομεν | πᾰρέχετε | πᾰρέχουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πᾰρέχω | πᾰρέχῃς | πᾰρέχῃ | πᾰρέχητον | πᾰρέχητον | πᾰρέχωμεν | πᾰρέχητε | πᾰρέχωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρέχοιμῐ | πᾰρέχοις | πᾰρέχοι | πᾰρέχοιτον | πᾰρεχοίτην | πᾰρέχοιμεν | πᾰρέχοιτε | πᾰρέχοιεν | |||||
imperative | πᾰ́ρεχε | πᾰρεχέτω | πᾰρέχετον | πᾰρεχέτων | πᾰρέχετε | πᾰρεχόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πᾰρέχομαι | πᾰρέχῃ, πᾰρέχει |
πᾰρέχεται | πᾰρέχεσθον | πᾰρέχεσθον | πᾰρεχόμεθᾰ | πᾰρέχεσθε | πᾰρέχονται | ||||
subjunctive | πᾰρέχωμαι | πᾰρέχῃ | πᾰρέχηται | πᾰρέχησθον | πᾰρέχησθον | πᾰρεχώμεθᾰ | πᾰρέχησθε | πᾰρέχωνται | |||||
optative | πᾰρεχοίμην | πᾰρέχοιο | πᾰρέχοιτο | πᾰρέχοισθον | πᾰρεχοίσθην | πᾰρεχοίμεθᾰ | πᾰρέχοισθε | πᾰρέχοιντο | |||||
imperative | πᾰρέχου | πᾰρεχέσθω | πᾰρέχεσθον | πᾰρεχέσθων | πᾰρέχεσθε | πᾰρεχέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πᾰρέχειν | πᾰρέχεσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρέχων | πᾰρεχόμενος | ||||||||||
f | πᾰρέχουσᾰ | πᾰρεχομένη | |||||||||||
n | πᾰρέχον | πᾰρεχόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: πᾰρεῖχον, πᾰρειχόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρεῖχον | πᾰρεῖχες | πᾰρεῖχε(ν) | πᾰρείχετον | πᾰρειχέτην | πᾰρείχομεν | πᾰρείχετε | πᾰρεῖχον | ||||
middle/ passive |
indicative | πᾰρειχόμην | πᾰρείχου | πᾰρείχετο | πᾰρείχεσθον | πᾰρειχέσθην | πᾰρειχόμεθᾰ | πᾰρείχεσθε | πᾰρείχοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: πᾰρέχον, πᾰρεχόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέχον | πᾰρέχες | πᾰρέχε(ν) | πᾰρέχετον | πᾰρεχέτην | πᾰρέχομεν | πᾰρέχετε | πᾰρέχον | ||||
middle/ passive |
indicative | πᾰρεχόμην | πᾰρέχου | πᾰρέχετο | πᾰρέχεσθον | πᾰρεχέσθην | πᾰρεχόμεθᾰ | πᾰρέχεσθε | πᾰρέχοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: πᾰρέξω, πᾰρέξομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέξω | πᾰρέξεις | πᾰρέξει | πᾰρέξετον | πᾰρέξετον | πᾰρέξομεν | πᾰρέξετε | πᾰρέξουσῐ(ν) | ||||
optative | πᾰρέξοιμῐ | πᾰρέξοις | πᾰρέξοι | πᾰρέξοιτον | πᾰρεξοίτην | πᾰρέξοιμεν | πᾰρέξοιτε | πᾰρέξοιεν | |||||
middle | indicative | πᾰρέξομαι | πᾰρέξῃ, πᾰρέξει |
πᾰρέξεται | πᾰρέξεσθον | πᾰρέξεσθον | πᾰρεξόμεθᾰ | πᾰρέξεσθε | πᾰρέξονται | ||||
optative | πᾰρεξοίμην | πᾰρέξοιο | πᾰρέξοιτο | πᾰρέξοισθον | πᾰρεξοίσθην | πᾰρεξοίμεθᾰ | πᾰρέξοισθε | πᾰρέξοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρέξειν | πᾰρέξεσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρέξων | πᾰρεξόμενος | ||||||||||
f | πᾰρέξουσᾰ | πᾰρεξομένη | |||||||||||
n | πᾰρέξον | πᾰρεξόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: πᾰρᾰσχήσω, πᾰρᾰσχήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρᾰσχήσω | πᾰρᾰσχήσεις | πᾰρᾰσχήσει | πᾰρᾰσχήσετον | πᾰρᾰσχήσετον | πᾰρᾰσχήσομεν | πᾰρᾰσχήσετε | πᾰρᾰσχήσουσῐ(ν) | ||||
optative | πᾰρᾰσχήσοιμῐ | πᾰρᾰσχήσοις | πᾰρᾰσχήσοι | πᾰρᾰσχήσοιτον | πᾰρᾰσχησοίτην | πᾰρᾰσχήσοιμεν | πᾰρᾰσχήσοιτε | πᾰρᾰσχήσοιεν | |||||
middle | indicative | πᾰρᾰσχήσομαι | πᾰρᾰσχήσῃ, πᾰρᾰσχήσει |
πᾰρᾰσχήσεται | πᾰρᾰσχήσεσθον | πᾰρᾰσχήσεσθον | πᾰρᾰσχησόμεθᾰ | πᾰρᾰσχήσεσθε | πᾰρᾰσχήσονται | ||||
optative | πᾰρᾰσχησοίμην | πᾰρᾰσχήσοιο | πᾰρᾰσχήσοιτο | πᾰρᾰσχήσοισθον | πᾰρᾰσχησοίσθην | πᾰρᾰσχησοίμεθᾰ | πᾰρᾰσχήσοισθε | πᾰρᾰσχήσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρᾰσχήσειν | πᾰρᾰσχήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρᾰσχήσων | πᾰρᾰσχησόμενος | ||||||||||
f | πᾰρᾰσχήσουσᾰ | πᾰρᾰσχησομένη | |||||||||||
n | πᾰρᾰσχῆσον | πᾰρᾰσχησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: πᾰρέσχον, πᾰρεσχόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέσχον | πᾰρέσχες | πᾰρέσχε(ν) | πᾰρέσχετον | πᾰρεσχέτην | πᾰρέσχομεν | πᾰρέσχετε | πᾰρέσχον | ||||
subjunctive | πᾰρᾰ́σχω | πᾰρᾰ́σχῃς | πᾰρᾰ́σχῃ | πᾰρᾰ́σχητον | πᾰρᾰ́σχητον | πᾰρᾰ́σχωμεν | πᾰρᾰ́σχητε | πᾰρᾰ́σχωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρᾰ́σχοιμῐ | πᾰρᾰ́σχοις | πᾰρᾰ́σχοι | πᾰρᾰ́σχοιτον | πᾰρᾰσχοίτην | πᾰρᾰ́σχοιμεν | πᾰρᾰ́σχοιτε | πᾰρᾰ́σχοιεν | |||||
imperative | πᾰρᾰ́σχες | πᾰρᾰσχέτω | πᾰρᾰ́σχετον | πᾰρᾰσχέτων | πᾰρᾰ́σχετε | πᾰρᾰσχόντων | |||||||
middle | indicative | πᾰρεσχόμην | πᾰρέσχου | πᾰρέσχετο | πᾰρέσχεσθον | πᾰρεσχέσθην | πᾰρεσχόμεθᾰ | πᾰρέσχεσθε | πᾰρέσχοντο | ||||
subjunctive | πᾰρᾰ́σχωμαι | πᾰρᾰ́σχῃ | πᾰρᾰ́σχηται | πᾰρᾰ́σχησθον | πᾰρᾰ́σχησθον | πᾰρᾰσχώμεθᾰ | πᾰρᾰ́σχησθε | πᾰρᾰ́σχωνται | |||||
optative | πᾰρᾰσχοίμην | πᾰρᾰ́σχοιο | πᾰρᾰ́σχοιτο | πᾰρᾰ́σχοισθον | πᾰρᾰσχοίσθην | πᾰρᾰσχοίμεθᾰ | πᾰρᾰ́σχοισθε | πᾰρᾰ́σχοιντο | |||||
imperative | πᾰρᾰσχοῦ | πᾰρᾰσχέσθω | πᾰρᾰ́σχεσθον | πᾰρᾰσχέσθων | πᾰρᾰ́σχεσθε | πᾰρᾰσχέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρᾰσχεῖν | πᾰρᾰσχέσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρᾰσχών | πᾰρᾰσχόμενος | ||||||||||
f | πᾰρᾰσχοῦσᾰ | πᾰρᾰσχομένη | |||||||||||
n | πᾰρᾰσχόν | πᾰρᾰσχόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: πᾰρέσχεθον, πᾰρεσχεθόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέσχεθον | πᾰρέσχεθες | πᾰρέσχεθε(ν) | πᾰρεσχέθετον | πᾰρεσχεθέτην | πᾰρεσχέθομεν | πᾰρεσχέθετε | πᾰρέσχεθον | ||||
subjunctive | πᾰρᾰσχέθω | πᾰρᾰσχέθῃς | πᾰρᾰσχέθῃ | πᾰρᾰσχέθητον | πᾰρᾰσχέθητον | πᾰρᾰσχέθωμεν | πᾰρᾰσχέθητε | πᾰρᾰσχέθωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρᾰσχέθοιμῐ | πᾰρᾰσχέθοις | πᾰρᾰσχέθοι | πᾰρᾰσχέθοιτον | πᾰρᾰσχεθοίτην | πᾰρᾰσχέθοιμεν | πᾰρᾰσχέθοιτε | πᾰρᾰσχέθοιεν | |||||
imperative | πᾰρᾰ́σχεθε | πᾰρᾰσχεθέτω | πᾰρᾰσχέθετον | πᾰρᾰσχεθέτων | πᾰρᾰσχέθετε | πᾰρᾰσχεθόντων | |||||||
middle | indicative | πᾰρεσχεθόμην | πᾰρεσχέθου | πᾰρεσχέθετο | πᾰρεσχέθεσθον | πᾰρεσχεθέσθην | πᾰρεσχεθόμεθᾰ | πᾰρεσχέθεσθε | πᾰρεσχέθοντο | ||||
subjunctive | πᾰρᾰσχέθωμαι | πᾰρᾰσχέθῃ | πᾰρᾰσχέθηται | πᾰρᾰσχέθησθον | πᾰρᾰσχέθησθον | πᾰρᾰσχεθώμεθᾰ | πᾰρᾰσχέθησθε | πᾰρᾰσχέθωνται | |||||
optative | πᾰρᾰσχεθοίμην | πᾰρᾰσχέθοιο | πᾰρᾰσχέθοιτο | πᾰρᾰσχέθοισθον | πᾰρᾰσχεθοίσθην | πᾰρᾰσχεθοίμεθᾰ | πᾰρᾰσχέθοισθε | πᾰρᾰσχέθοιντο | |||||
imperative | πᾰρᾰσχεθοῦ | πᾰρᾰσχεθέσθω | πᾰρᾰσχέθεσθον | πᾰρᾰσχεθέσθων | πᾰρᾰσχέθεσθε | πᾰρᾰσχεθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρᾰσχεθεῖν | πᾰρᾰσχεθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρᾰσχεθών | πᾰρᾰσχεθόμενος | ||||||||||
f | πᾰρᾰσχεθοῦσᾰ | πᾰρᾰσχεθομένη | |||||||||||
n | πᾰρᾰσχεθόν | πᾰρᾰσχεθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: πᾰρέσκεθον, πᾰρεσκεθόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέσκεθον | πᾰρέσκεθες | πᾰρέσκεθε(ν) | πᾰρεσκέθετον | πᾰρεσκεθέτην | πᾰρεσκέθομεν | πᾰρεσκέθετε | πᾰρέσκεθον | ||||
subjunctive | πᾰρᾰσκέθω | πᾰρᾰσκέθῃς | πᾰρᾰσκέθῃ | πᾰρᾰσκέθητον | πᾰρᾰσκέθητον | πᾰρᾰσκέθωμεν | πᾰρᾰσκέθητε | πᾰρᾰσκέθωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρᾰσκέθοιμῐ | πᾰρᾰσκέθοις | πᾰρᾰσκέθοι | πᾰρᾰσκέθοιτον | πᾰρᾰσκεθοίτην | πᾰρᾰσκέθοιμεν | πᾰρᾰσκέθοιτε | πᾰρᾰσκέθοιεν | |||||
imperative | πᾰρᾰ́σκεθε | πᾰρᾰσκεθέτω | πᾰρᾰσκέθετον | πᾰρᾰσκεθέτων | πᾰρᾰσκέθετε | πᾰρᾰσκεθόντων | |||||||
middle | indicative | πᾰρεσκεθόμην | πᾰρεσκέθου | πᾰρεσκέθετο | πᾰρεσκέθεσθον | πᾰρεσκεθέσθην | πᾰρεσκεθόμεθᾰ | πᾰρεσκέθεσθε | πᾰρεσκέθοντο | ||||
subjunctive | πᾰρᾰσκέθωμαι | πᾰρᾰσκέθῃ | πᾰρᾰσκέθηται | πᾰρᾰσκέθησθον | πᾰρᾰσκέθησθον | πᾰρᾰσκεθώμεθᾰ | πᾰρᾰσκέθησθε | πᾰρᾰσκέθωνται | |||||
optative | πᾰρᾰσκεθοίμην | πᾰρᾰσκέθοιο | πᾰρᾰσκέθοιτο | πᾰρᾰσκέθοισθον | πᾰρᾰσκεθοίσθην | πᾰρᾰσκεθοίμεθᾰ | πᾰρᾰσκέθοισθε | πᾰρᾰσκέθοιντο | |||||
imperative | πᾰρᾰσκεθοῦ | πᾰρᾰσκεθέσθω | πᾰρᾰσκέθεσθον | πᾰρᾰσκεθέσθων | πᾰρᾰσκέθεσθε | πᾰρᾰσκεθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πᾰρᾰσκεθεῖν | πᾰρᾰσκεθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρᾰσκεθών | πᾰρᾰσκεθόμενος | ||||||||||
f | πᾰρᾰσκεθοῦσᾰ | πᾰρᾰσκεθομένη | |||||||||||
n | πᾰρᾰσκεθόν | πᾰρᾰσκεθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πᾰρέσχηκᾰ, πᾰρέσχημαι (passive in middle sense)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πᾰρέσχηκᾰ | πᾰρέσχηκᾰς | πᾰρέσχηκε(ν) | πᾰρεσχήκᾰτον | πᾰρεσχήκᾰτον | πᾰρεσχήκᾰμεν | πᾰρεσχήκᾰτε | πᾰρεσχήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πᾰρεσχήκω | πᾰρεσχήκῃς | πᾰρεσχήκῃ | πᾰρεσχήκητον | πᾰρεσχήκητον | πᾰρεσχήκωμεν | πᾰρεσχήκητε | πᾰρεσχήκωσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρεσχήκοιμῐ, πᾰρεσχηκοίην |
πᾰρεσχήκοις, πᾰρεσχηκοίης |
πᾰρεσχήκοι, πᾰρεσχηκοίη |
πᾰρεσχήκοιτον | πᾰρεσχηκοίτην | πᾰρεσχήκοιμεν | πᾰρεσχήκοιτε | πᾰρεσχήκοιεν | |||||
imperative | πᾰρέσχηκε | πᾰρεσχηκέτω | πᾰρεσχήκετον | πᾰρεσχηκέτων | πᾰρεσχήκετε | πᾰρεσχηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πᾰρέσχημαι | πᾰρέσχησαι | πᾰρέσχηται | πᾰρέσχησθον | πᾰρέσχησθον | πᾰρεσχήμεθᾰ | πᾰρέσχησθε | πᾰρέσχηνται | ||||
subjunctive | πᾰρεσχημένος ὦ | πᾰρεσχημένος ᾖς | πᾰρεσχημένος ᾖ | πᾰρεσχημένω ἦτον | πᾰρεσχημένω ἦτον | πᾰρεσχημένοι ὦμεν | πᾰρεσχημένοι ἦτε | πᾰρεσχημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πᾰρεσχημένος εἴην | πᾰρεσχημένος εἴης | πᾰρεσχημένος εἴη | πᾰρεσχημένοι εἴητον/εἶτον | πᾰρεσχημένω εἰήτην/εἴτην | πᾰρεσχημένοι εἴημεν/εἶμεν | πᾰρεσχημένοι εἴητε/εἶτε | πᾰρεσχημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πᾰρέσχησο | πᾰρεσχήσθω | πᾰρέσχησθον | πᾰρεσχήσθων | πᾰρέσχησθε | πᾰρεσχήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πᾰρεσχηκέναι | πᾰρέσχησθαι | |||||||||||
participle | m | πᾰρεσχηκώς | πᾰρεσχημένος | ||||||||||
f | πᾰρεσχηκυῖᾰ | πᾰρεσχημένη | |||||||||||
n | πᾰρεσχηκός | πᾰρεσχημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
|
|
|
Related terms
|
|
|
References
- παρέχω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- παρέχω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- παρέχω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «παρέχω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «παρέχω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- παρέχω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G3930”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek παρέχω (parékhō), from παρά (pará, “from”) + ἔχω (ékhō, “to have, to hold”)
Verb
παρέχω • (parécho) (simple past παρείχα, passive form παρέχομαι)
Conjugation
παρέχω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | παρέχω | παρείχα | θα παρέχω | να παρέχω | |
2s | παρέχεις | παρείχες | θα παρέχεις | να παρέχεις | να παρέχεις |
3s | παρέχει | παρείχε | θα παρέχει | να παρέχει | |
1p | παρέχουμε, παρέχομε | παρείχαμε | θα παρέχουμε, παρέχομε | να παρέχουμε, παρέχομε | |
2p | παρέχετε | παρείχατε | θα παρέχετε | να παρέχετε | παρέχετε |
3p | παρέχουν, παρέχουνε | παρείχαν, παρείχανε | θα παρέχουν, παρέχουνε | να παρέχουν, παρέχουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | παράσχω | — | θα παράσχω | να παράσχω | |
2s | παράσχεις | — | θα παράσχεις | να παράσχεις | — |
3s | παράσχει | — | θα παράσχει | να παράσχει | |
1p | παράσχουμε, παράσχομε | — | θα παράσχουμε, θα παράσχομε | να παράσχουμε, να παράσχομε | |
2p | παράσχετε | — | θα παράσχετε | να παράσχετε | παράσχετε |
3p | παράσχουν, παράσχουνε | — | θα παράσχουν, θα παράσχουνε | να παράσχουν, να παράσχουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω παράσχει | είχα παράσχει | θα έχω παράσχει | να έχω παράσχει | |
2s | έχεις παράσχει | είχες παράσχει | θα έχεις παράσχει | να έχεις παράσχει | |
3s | έχει παράσχει | είχε παράσχει | θα έχει παράσχει | να έχει παράσχει | |
1p | έχουμε παράσχει | είχαμε παράσχει | θα έχουμε παράσχει | να έχουμε παράσχει | |
2p | έχετε παράσχει | είχατε παράσχει | θα έχετε παράσχει | να έχετε παράσχει | |
3p | έχουν παράσχει | είχαν παράσχει | θα έχουν παράσχει | να έχουν παράσχει | |
Participle: | παρέχοντας | Non-finite ‡ | παράσχει | 190, 1d | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||