Definify.com
Definition 2025
звенеть
звенеть
Russian
Verb
звене́ть • (zvenétʹ) impf (perfective зазвене́ть or прозвене́ть)
Conjugation
Conjugation of звене́ть (class 5b imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | звене́ть zvenétʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | звеня́щий zvenjáščij |
звене́вший zvenévšij |
| passive | — | — |
| adverbial | звеня́ zvenjá |
звене́в zvenév, звене́вши zvenévši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | звеню́ zvenjú |
бу́ду звене́ть búdu zvenétʹ |
| 2nd singular (ты) | звени́шь zveníšʹ |
бу́дешь звене́ть búdešʹ zvenétʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | звени́т zvenít |
бу́дет звене́ть búdet zvenétʹ |
| 1st plural (мы) | звени́м zvením |
бу́дем звене́ть búdem zvenétʹ |
| 2nd plural (вы) | звени́те zveníte |
бу́дете звене́ть búdete zvenétʹ |
| 3rd plural (они́) | звеня́т zvenját |
бу́дут звене́ть búdut zvenétʹ |
| imperative | singular | plural |
| звени́ zvení |
звени́те zveníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | звене́л zvenél |
звене́ли zvenéli |
| feminine (я/ты/она́) | звене́ла zvenéla |
|
| neuter (оно́) | звене́ло zvenélo |
|
Derived terms
- зазвене́ть (zazvenétʹ)
- отзвене́ть (otzvenétʹ)
- позвене́ть (pozvenétʹ)
- прозвене́ть (prozvenétʹ)