Definify.com
Definition 2025
импонировать
импонировать
Russian
Verb
импони́ровать • (imponírovatʹ) impf
- to impress (someone), make an impression (on someone), appeal (to)
- ей импонировала его храбрость ― jej imponirovala jevo xrabrostʹ ― his courage impressed her
Conjugation
Conjugation of импони́ровать (class 2a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | импони́ровать imponírovatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | импони́рующий imponírujuščij |
импони́ровавший imponírovavšij |
| passive | — | — |
| adverbial | импони́руя imponíruja |
импони́ровав imponírovav, импони́ровавши imponírovavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | импони́рую imponíruju |
бу́ду импони́ровать búdu imponírovatʹ |
| 2nd singular (ты) | импони́руешь imponíruješʹ |
бу́дешь импони́ровать búdešʹ imponírovatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | импони́рует imponírujet |
бу́дет импони́ровать búdet imponírovatʹ |
| 1st plural (мы) | импони́руем imponírujem |
бу́дем импони́ровать búdem imponírovatʹ |
| 2nd plural (вы) | импони́руете imponírujete |
бу́дете импони́ровать búdete imponírovatʹ |
| 3rd plural (они́) | импони́руют imponírujut |
бу́дут импони́ровать búdut imponírovatʹ |
| imperative | singular | plural |
| импони́руй imponíruj |
импони́руйте imponírujte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | импони́ровал imponíroval |
импони́ровали imponírovali |
| feminine (я/ты/она́) | импони́ровала imponírovala |
|
| neuter (оно́) | импони́ровало imponírovalo |
|
Related terms
- оппони́ровать (opponírovatʹ)
- депони́ровать (deponírovatʹ)
- импоза́нтный (impozántnyj)