Definify.com
Definition 2025
кидаться
кидаться
Russian
Verb
кида́ться • (kidátʹsja) impf (perfective ки́нуться)
Conjugation
Conjugation of кида́ться (class 1a imperfective reflexive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | кида́ться kidátʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | кида́ющийся kidájuščijsja |
кида́вшийся kidávšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | кида́ясь kidájasʹ |
кида́вшись kidávšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | кида́юсь kidájusʹ |
бу́ду кида́ться búdu kidátʹsja |
| 2nd singular (ты) | кида́ешься kidáješʹsja |
бу́дешь кида́ться búdešʹ kidátʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | кида́ется kidájetsja |
бу́дет кида́ться búdet kidátʹsja |
| 1st plural (мы) | кида́емся kidájemsja |
бу́дем кида́ться búdem kidátʹsja |
| 2nd plural (вы) | кида́етесь kidájetesʹ |
бу́дете кида́ться búdete kidátʹsja |
| 3rd plural (они́) | кида́ются kidájutsja |
бу́дут кида́ться búdut kidátʹsja |
| imperative | singular | plural |
| кида́йся kidájsja |
кида́йтесь kidájtesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | кида́лся kidálsja |
кида́лись kidálisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | кида́лась kidálasʹ |
|
| neuter (оно́) | кида́лось kidálosʹ |
|