Definify.com
Definition 2025
клеить
клеить
Russian
Verb
кле́ить • (kléitʹ) impf (perfective скле́ить)
Conjugation
Conjugation of кле́ить (class 4a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | кле́ить kléitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | кле́ящий kléjaščij |
кле́ивший kléivšij |
| passive | кле́имый kléimyj |
кле́енный kléjennyj |
| adverbial | кле́я kléja |
кле́ив kléiv, кле́ивши kléivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | кле́ю kléju |
бу́ду кле́ить búdu kléitʹ |
| 2nd singular (ты) | кле́ишь kléišʹ |
бу́дешь кле́ить búdešʹ kléitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | кле́ит kléit |
бу́дет кле́ить búdet kléitʹ |
| 1st plural (мы) | кле́им kléim |
бу́дем кле́ить búdem kléitʹ |
| 2nd plural (вы) | кле́ите kléite |
бу́дете кле́ить búdete kléitʹ |
| 3rd plural (они́) | кле́ят kléjat |
бу́дут кле́ить búdut kléitʹ |
| imperative | singular | plural |
| кле́й kléj |
кле́йте kléjte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | кле́ил kléil |
кле́или kléili |
| feminine (я/ты/она́) | кле́ила kléila |
|
| neuter (оно́) | кле́ило kléilo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|