Definify.com
Definition 2025
наклеить
наклеить
Russian
Verb
накле́ить • (nakléitʹ) pf (imperfective накле́ивать)
- to stick on, paste on
- наклеить марку ― nakleitʹ marku ― to stick a stamp on
Conjugation
Conjugation of накле́ить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | накле́ить nakléitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | накле́ивший nakléivšij |
| passive | — | накле́енный nakléjennyj |
| adverbial | — | накле́ив nakléiv, накле́ивши nakléivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | накле́ю nakléju |
| 2nd singular (ты) | — | накле́ишь nakléišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | накле́ит nakléit |
| 1st plural (мы) | — | накле́им nakléim |
| 2nd plural (вы) | — | накле́ите nakléite |
| 3rd plural (они́) | — | накле́ят nakléjat |
| imperative | singular | plural |
| накле́й nakléj |
накле́йте nakléjte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | накле́ил nakléil |
накле́или nakléili |
| feminine (я/ты/она́) | накле́ила nakléila |
|
| neuter (оно́) | накле́ило nakléilo |
|