Definify.com
Definition 2025
мирить
мирить
Russian
Verb
мири́ть • (mirítʹ) impf (perfective помири́ть or примири́ть)
- to reconcile
Conjugation
Conjugation of мири́ть (class 4b imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | мири́ть mirítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | миря́щий mirjáščij |
мири́вший mirívšij |
| passive | мири́мый mirímyj |
мирённый mirjónnyj |
| adverbial | миря́ mirjá |
мири́в mirív, мири́вши mirívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | мирю́ mirjú |
бу́ду мири́ть búdu mirítʹ |
| 2nd singular (ты) | мири́шь miríšʹ |
бу́дешь мири́ть búdešʹ mirítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | мири́т mirít |
бу́дет мири́ть búdet mirítʹ |
| 1st plural (мы) | мири́м mirím |
бу́дем мири́ть búdem mirítʹ |
| 2nd plural (вы) | мири́те miríte |
бу́дете мири́ть búdete mirítʹ |
| 3rd plural (они́) | миря́т mirját |
бу́дут мири́ть búdut mirítʹ |
| imperative | singular | plural |
| мири́ mirí |
мири́те miríte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | мири́л miríl |
мири́ли miríli |
| feminine (я/ты/она́) | мири́ла miríla |
|
| neuter (оно́) | мири́ло mirílo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|