Definify.com
Definition 2025
смирить
смирить
Russian
Verb
смири́ть • (smirítʹ) pf (imperfective смиря́ть)
Conjugation
Conjugation of смири́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | смири́ть smirítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | смири́вший smirívšij |
| passive | — | смирённый smirjónnyj |
| adverbial | — | смири́в smirív, смири́вши smirívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | смирю́ smirjú |
| 2nd singular (ты) | — | смири́шь smiríšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | смири́т smirít |
| 1st plural (мы) | — | смири́м smirím |
| 2nd plural (вы) | — | смири́те smiríte |
| 3rd plural (они́) | — | смиря́т smirját |
| imperative | singular | plural |
| смири́ smirí |
смири́те smiríte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | смири́л smiríl |
смири́ли smiríli |
| feminine (я/ты/она́) | смири́ла smiríla |
|
| neuter (оно́) | смири́ло smirílo |
|
Derived terms
- смири́ться (smirítʹsja)