Definify.com
Definition 2025
озаботить
озаботить
Russian
Verb
озабо́тить • (ozabótitʹ) pf (imperfective озабо́чивать)
Conjugation
Conjugation of озабо́тить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | озабо́тить ozabótitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | озабо́тивший ozabótivšij |
| passive | — | озабо́ченный ozabóčennyj |
| adverbial | — | озабо́тив ozabótiv, озабо́тивши ozabótivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | озабо́чу ozabóču |
| 2nd singular (ты) | — | озабо́тишь ozabótišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | озабо́тит ozabótit |
| 1st plural (мы) | — | озабо́тим ozabótim |
| 2nd plural (вы) | — | озабо́тите ozabótite |
| 3rd plural (они́) | — | озабо́тят ozabótjat |
| imperative | singular | plural |
| озабо́ть ozabótʹ |
озабо́тьте ozabótʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | озабо́тил ozabótil |
озабо́тили ozabótili |
| feminine (я/ты/она́) | озабо́тила ozabótila |
|
| neuter (оно́) | озабо́тило ozabótilo |
|