Definify.com
Definition 2025
озабочивать
озабочивать
Russian
Verb
озабо́чивать • (ozabóčivatʹ) impf (perfective озабо́тить)
Conjugation
Conjugation of озабо́чивать (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | озабо́чивать ozabóčivatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | озабо́чивающий ozabóčivajuščij |
озабо́чивавший ozabóčivavšij |
| passive | озабо́чиваемый ozabóčivajemyj |
— |
| adverbial | озабо́чивая ozabóčivaja |
озабо́чивав ozabóčivav, озабо́чивавши ozabóčivavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | озабо́чиваю ozabóčivaju |
бу́ду озабо́чивать búdu ozabóčivatʹ |
| 2nd singular (ты) | озабо́чиваешь ozabóčivaješʹ |
бу́дешь озабо́чивать búdešʹ ozabóčivatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | озабо́чивает ozabóčivajet |
бу́дет озабо́чивать búdet ozabóčivatʹ |
| 1st plural (мы) | озабо́чиваем ozabóčivajem |
бу́дем озабо́чивать búdem ozabóčivatʹ |
| 2nd plural (вы) | озабо́чиваете ozabóčivajete |
бу́дете озабо́чивать búdete ozabóčivatʹ |
| 3rd plural (они́) | озабо́чивают ozabóčivajut |
бу́дут озабо́чивать búdut ozabóčivatʹ |
| imperative | singular | plural |
| озабо́чивай ozabóčivaj |
озабо́чивайте ozabóčivajte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | озабо́чивал ozabóčival |
озабо́чивали ozabóčivali |
| feminine (я/ты/она́) | озабо́чивала ozabóčivala |
|
| neuter (оно́) | озабо́чивало ozabóčivalo |
|