Definify.com
Definition 2025
отделиться
отделиться
Russian
Verb
отдели́ться • (otdelítʹsja) pf (imperfective отделя́ться)
Conjugation
Conjugation of отдели́ться (class 4c perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | отдели́ться otdelítʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | отдели́вшийся otdelívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | отдели́вшись otdelívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | отделю́сь otdeljúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | отде́лишься otdélišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | отде́лится otdélitsja |
| 1st plural (мы) | — | отде́лимся otdélimsja |
| 2nd plural (вы) | — | отде́литесь otdélitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | отде́лятся otdéljatsja |
| imperative | singular | plural |
| отдели́сь otdelísʹ |
отдели́тесь otdelítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | отдели́лся otdelílsja |
отдели́лись otdelílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | отдели́лась otdelílasʹ |
|
| neuter (оно́) | отдели́лось otdelílosʹ |
|
Related terms
- отделя́ть impf (otdeljátʹ), отдели́ть pf (otdelítʹ)
- отде́льный (otdélʹnyj), отде́льно (otdélʹno), отде́льность (otdélʹnostʹ)
- отделе́ние (otdelénije)
- отде́л (otdél)