Definify.com
Definition 2025
разогнаться
разогнаться
Russian
Verb
разогна́ться • (razognátʹsja) pf (imperfective разгоня́ться)
- (intransitive) to accelerate
- passive of разогна́ть (razognátʹ)
Conjugation
Conjugation of разогна́ться (class 5c/c'' perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | разогна́ться razognátʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | разогна́вшийся razognávšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | разогна́вшись razognávšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | разгоню́сь razgonjúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | разго́нишься razgónišʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | разго́нится razgónitsja |
| 1st plural (мы) | — | разго́нимся razgónimsja |
| 2nd plural (вы) | — | разго́нитесь razgónitesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | разго́нятся razgónjatsja |
| imperative | singular | plural |
| разгони́сь razgonísʹ |
разгони́тесь razgonítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | разогна́лся razognálsja, разогнался́1 razognalsjá1 |
разогнали́сь razognalísʹ, разогна́лись razognálisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | разогнала́сь razognalásʹ |
|
| neuter (оно́) | разогнало́сь razognalósʹ, разогна́лось razognálosʹ |
|
Related terms
- гнать (gnatʹ)