Definify.com
Definition 2025
расколоть
расколоть
Russian
Verb
расколо́ть • (raskolótʹ) pf (imperfective раска́лывать or коло́ть)
- to split, cleave, break (sugar), crack (nuts), chop (firewood)
- (figuratively) to divide, to split up, pf - only раска́лывать (raskályvatʹ)
Conjugation
Conjugation of расколо́ть (class 10c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расколо́ть raskolótʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | расколо́вший raskolóvšij |
| passive | — | раско́лотый raskólotyj |
| adverbial | — | расколо́в raskolóv, расколо́вши raskolóvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | расколю́ raskoljú |
| 2nd singular (ты) | — | раско́лешь raskólešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | раско́лет raskólet |
| 1st plural (мы) | — | раско́лем raskólem |
| 2nd plural (вы) | — | раско́лете raskólete |
| 3rd plural (они́) | — | раско́лют raskóljut |
| imperative | singular | plural |
| расколи́ raskolí |
расколи́те raskolíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расколо́л raskolól |
расколо́ли raskolóli |
| feminine (я/ты/она́) | расколо́ла raskolóla |
|
| neuter (оно́) | расколо́ло raskolólo |
|
Derived terms
- раскола́чивать impf (raskoláčivatʹ), расколоти́ть pf (raskolotítʹ)
Related terms
- раско́л (raskól)
- раско́льник (raskólʹnik)
- раско́льнический (raskólʹničeskij)