Definify.com
Definition 2025
удивиться
удивиться
Russian
Verb
удиви́ться • (udivítʹsja) pf (imperfective удивля́ться)
Conjugation
Conjugation of удиви́ться (class 4b perfective reflexive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | удиви́ться udivítʹsja |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | удиви́вшийся udivívšijsja |
| passive | — | — |
| adverbial | — | удиви́вшись udivívšisʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | удивлю́сь udivljúsʹ |
| 2nd singular (ты) | — | удиви́шься udivíšʹsja |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | удиви́тся udivítsja |
| 1st plural (мы) | — | удиви́мся udivímsja |
| 2nd plural (вы) | — | удиви́тесь udivítesʹ |
| 3rd plural (они́) | — | удивя́тся udivjátsja |
| imperative | singular | plural |
| удиви́сь udivísʹ |
удиви́тесь udivítesʹ |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | удиви́лся udivílsja |
удиви́лись udivílisʹ |
| feminine (я/ты/она́) | удиви́лась udivílasʹ |
|
| neuter (оно́) | удиви́лось udivílosʹ |
|
Synonyms
- диву да́ться (divu dátʹsja)
Related terms
- удивле́ние (udivlénije)
- удиви́тельный (udivítelʹnyj), удивлённый (udivljónnyj)
- удиви́ть (udivítʹ), дивиться (divitʹsja)
- удивля́ть (udivljátʹ)
- удиви́тельно (udivítelʹno), удивлённо (udivljónno)