Definify.com
Definition 2024
աղարտել
աղարտել
Armenian
Verb
աղարտել • (ałartel)
- to spoil, to ruin
- to distort, to twist; to misrepresent
- (figuratively) to denigrate, to disparage
- (archaic) to despise, to disdain
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | աղարտել (ałartel) | imperfective converb | աղարտում (ałartum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | աղարտվել (ałartvel) | simultaneous converb | աղարտելիս (ałartelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | աղարտել (ałartel) | ||||
| aorist stem | աղարտ- (ałart-) | future converb I | աղարտելու (ałartelu) | ||||
| resultative participle | աղարտած (ałartac) | future converb II | աղարտելիք (ałartelikʿ) | ||||
| subject participle | աղարտող (ałartoł) | connegative converb | աղարտի (ałarti) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | աղարտում եմ (ałartum em) | աղարտում ես (ałartum es) | աղարտում է (ałartum ē) | աղարտում ենք (ałartum enkʿ) | աղարտում եք (ałartum ekʿ) | աղարտում են (ałartum en) | |
| imperfect | աղարտում էի (ałartum ēi) | աղարտում էիր (ałartum ēir) | աղարտում էր (ałartum ēr) | աղարտում էինք (ałartum ēinkʿ) | աղարտում էիք (ałartum ēikʿ) | աղարտում էին (ałartum ēin) | |
| future | աղարտելու եմ (ałartelu em) | աղարտելու ես (ałartelu es) | աղարտելու է (ałartelu ē) | աղարտելու ենք (ałartelu enkʿ) | աղարտելու եք (ałartelu ekʿ) | աղարտելու են (ałartelu en) | |
| future perfect | աղարտելու էի (ałartelu ēi) | աղարտելու էիր (ałartelu ēir) | աղարտելու էր (ałartelu ēr) | աղարտելու էինք (ałartelu ēinkʿ) | աղարտելու էիք (ałartelu ēikʿ) | աղարտելու էին (ałartelu ēin) | |
| present perfect | աղարտել եմ (ałartel em) | աղարտել ես (ałartel es) | աղարտել է (ałartel ē) | աղարտել ենք (ałartel enkʿ) | աղարտել եք (ałartel ekʿ) | աղարտել են (ałartel en) | |
| pluperfect | աղարտել էի (ałartel ēi) | աղարտել էիր (ałartel ēir) | աղարտել էր (ałartel ēr) | աղարտել էինք (ałartel ēinkʿ) | աղարտել էիք (ałartel ēikʿ) | աղարտել էին (ałartel ēin) | |
| aorist | աղարտեցի, աղարտի* (ałartecʿi, ałarti*) | աղարտեցիր, աղարտիր* (ałartecʿir, ałartir*) | աղարտեց (ałartecʿ) | աղարտեցինք, աղարտինք* (ałartecʿinkʿ, ałartinkʿ*) | աղարտեցիք, աղարտիք* (ałartecʿikʿ, ałartikʿ*) | աղարտեցին, աղարտին* (ałartecʿin, ałartin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | աղարտեմ (ałartem) | աղարտես (ałartes) | աղարտի (ałarti) | աղարտենք (ałartenkʿ) | աղարտեք (ałartekʿ) | աղարտեն (ałarten) | |
| future perfect | աղարտեի (ałartei) | աղարտեիր (ałarteir) | աղարտեր (ałarter) | աղարտեինք (ałarteinkʿ) | աղարտեիք (ałarteikʿ) | աղարտեին (ałartein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կաղարտեմ (kałartem) | կաղարտես (kałartes) | կաղարտի (kałarti) | կաղարտենք (kałartenkʿ) | կաղարտեք (kałartekʿ) | կաղարտեն (kałarten) | |
| future perfect | կաղարտեի (kałartei) | կաղարտեիր (kałarteir) | կաղարտեր (kałarter) | կաղարտեինք (kałarteinkʿ) | կաղարտեիք (kałarteikʿ) | կաղարտեին (kałartein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | աղարտի՛ր, աղարտի՛* (ałartír, ałartí*) | — | — | աղարտե՛ք, աղարտեցե՛ք** (ałartékʿ, ałartecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չաղարտել (čʿałartel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չաղարտի (čʿałarti) | ||||||
| resultative participle | չաղարտած (čʿałartac) | ||||||
| subject participle | չաղարտող (čʿałartoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ աղարտում (čʿem ałartum) | չես աղարտում (čʿes ałartum) | չի աղարտում (čʿi ałartum) | չենք աղարտում (čʿenkʿ ałartum) | չեք աղարտում (čʿekʿ ałartum) | չեն աղարտում (čʿen ałartum) | |
| imperfect | չէի աղարտում (čʿēi ałartum) | չէիր աղարտում (čʿēir ałartum) | չէր աղարտում (čʿēr ałartum) | չէինք աղարտում (čʿēinkʿ ałartum) | չէիք աղարտում (čʿēikʿ ałartum) | չէին աղարտում (čʿēin ałartum) | |
| future | չեմ աղարտելու (čʿem ałartelu) | չես աղարտելու (čʿes ałartelu) | չի աղարտելու (čʿi ałartelu) | չենք աղարտելու (čʿenkʿ ałartelu) | չեք աղարտելու (čʿekʿ ałartelu) | չեն աղարտելու (čʿen ałartelu) | |
| future perfect | չէի աղարտելու (čʿēi ałartelu) | չէիր աղարտելու (čʿēir ałartelu) | չէր աղարտելու (čʿēr ałartelu) | չէինք աղարտելու (čʿēinkʿ ałartelu) | չէիք աղարտելու (čʿēikʿ ałartelu) | չէին աղարտելու (čʿēin ałartelu) | |
| present perfect | չեմ աղարտել (čʿem ałartel) | չես աղարտել (čʿes ałartel) | չի աղարտել (čʿi ałartel) | չենք աղարտել (čʿenkʿ ałartel) | չեք աղարտել (čʿekʿ ałartel) | չեն աղարտել (čʿen ałartel) | |
| pluperfect | չէի աղարտել (čʿēi ałartel) | չէիր աղարտել (čʿēir ałartel) | չէր աղարտել (čʿēr ałartel) | չէինք աղարտել (čʿēinkʿ ałartel) | չէիք աղարտել (čʿēikʿ ałartel) | չէին աղարտել (čʿēin ałartel) | |
| aorist | չաղարտեցի, չաղարտի* (čʿałartecʿi, čʿałarti*) | չաղարտեցիր, չաղարտիր* (čʿałartecʿir, čʿałartir*) | չաղարտեց (čʿałartecʿ) | չաղարտեցինք, չաղարտինք* (čʿałartecʿinkʿ, čʿałartinkʿ*) | չաղարտեցիք, չաղարտիք* (čʿałartecʿikʿ, čʿałartikʿ*) | չաղարտեցին, չաղարտին* (čʿałartecʿin, čʿałartin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չաղարտեմ (čʿałartem) | չաղարտես (čʿałartes) | չաղարտի (čʿałarti) | չաղարտենք (čʿałartenkʿ) | չաղարտեք (čʿałartekʿ) | չաղարտեն (čʿałarten) | |
| future perfect | չաղարտեի (čʿałartei) | չաղարտեիր (čʿałarteir) | չաղարտեր (čʿałarter) | չաղարտեինք (čʿałarteinkʿ) | չաղարտեիք (čʿałarteikʿ) | չաղարտեին (čʿałartein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ աղարտի (čʿem ałarti) | չես աղարտի (čʿes ałarti) | չի աղարտի (čʿi ałarti) | չենք աղարտի (čʿenkʿ ałarti) | չեք աղարտի (čʿekʿ ałarti) | չեն աղարտի (čʿen ałarti) | |
| future perfect | չէի աղարտի (čʿēi ałarti) | չէիր աղարտի (čʿēir ałarti) | չէր աղարտի (čʿēr ałarti) | չէինք աղարտի (čʿēinkʿ ałarti) | չէիք աղարտի (čʿēikʿ ałarti) | չէին աղարտի (čʿēin ałarti) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ աղարտիր, մի՛ աղարտի* (mí ałartir, mí ałarti*) | — | — | մի՛ աղարտեք, մի՛ աղարտեցեք** (mí ałartekʿ, mí ałartecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | աղարտել (ałartel) | |||
| dative | աղարտելու (ałartelu) | |||
| ablative | աղարտելուց (ałartelucʿ) | |||
| instrumental | աղարտելով (ałartelov) | |||
| locative | աղարտելում (ałartelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | աղարտելը/աղարտելն (ałartelə/ałarteln) | |||
| dative | աղարտելուն (ałartelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | աղարտելս (ałartels) | |||
| dative | աղարտելուս (ałartelus) | |||
| ablative | աղարտելուցս (ałartelucʿs) | |||
| instrumental | աղարտելովս (ałartelovs) | |||
| locative | աղարտելումս (ałartelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | աղարտելդ (ałarteld) | |||
| dative | աղարտելուդ (ałartelud) | |||
| ablative | աղարտելուցդ (ałartelucʿd) | |||
| instrumental | աղարտելովդ (ałartelovd) | |||
| locative | աղարտելումդ (ałartelumd) | |||
Derived terms
- անաղարտ (anałart)