Definify.com

Definition 2024


ամբարիշտ

ամբարիշտ

Armenian

Adjective

ամբարիշտ (ambarišt) (superlative ամենաամբարիշտ)

  1. godless, impious
  2. evil, wicked; cruel
    ամբարիշտ թշնամիambarišt tʿšnami ― wicked enemy
  3. (dialectal) quarrelsome

Declension


Old Armenian

Alternative forms

  • ամպարիշտ (amparišt)
  • անբարիշտ (anbarišt)

Etymology

From *անպարիշտ (*anparišt), from ան- (an-, negative prefix) + *պարիշտ (*parišt). See պաշտեմ (paštem) for more.

Adjective

ամբարիշտ (ambarišt)

  1. ungodly, impious, irreligious, sacrilegious, unholy, unrighteous, profane, extremely wicked, flagitious

Declension

Derived terms

  • ամբարշտաբար (ambarštabar)
  • ամբարշտագոյն (ambarštagoyn)
  • ամբարշտանամ (ambarštanam)
  • ամբարշտանք (ambarštankʿ)
  • ամբարշտեմ (ambarštem)
  • ամբարշտիմ (ambarštim)
  • ամբարշտութիւն (ambarštutʿiwn)
  • ամենամպարիշտ (amenamparišt)
  • ամպարշտաբար (amparštabar)
  • ամպարշտագոյն (amparštagoyn)
  • ամպարշտեմ (amparštem)
  • ամպարշտիմ (amparštim)
  • ամպարշտութիւն (amparštutʿiwn)
  • անպարշտութիւն (anparštutʿiwn)
  • բազմամբարիշտ (bazmambarišt)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), ամբարիշտ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), ամբարիշտ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), ամբարիշտ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935