Definify.com
Definition 2024
աւգնեմ
աւգնեմ
Old Armenian
Verb
աւգնեմ • (awgnem) (aorist indicative աւգնեցի)
- Alternative form of օգնեմ (ōgnem)
Conjugation
active
| infinitive | աւգնել (awgnel) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnecʿeal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնեմ (awgnem) | աւգնես (awgnes) | աւգնէ (awgnē) | աւգնեմք (awgnemkʿ) | աւգնէք (awgnēkʿ) | աւգնեն (awgnen) | |
| imperfect | աւգնէի, աւգնեի* (awgnēi, awgnei*) | աւգնէիր, աւգնեիր* (awgnēir, awgneir*) | աւգնէր (awgnēr) | աւգնէաք, աւգնեաք* (awgnēakʿ, awgneakʿ*) | աւգնէիք, աւգնեիք* (awgnēikʿ, awgneikʿ*) | աւգնէին, աւգնեին* (awgnēin, awgnein*) | |
| aorist | աւգնեցի (awgnecʿi) | աւգնեցեր (awgnecʿer) | աւգնեաց (awgneacʿ) | աւգնեցաք (awgnecʿakʿ) | աւգնեցէք, աւգնեցիք (awgnecʿēkʿ, awgnecʿikʿ) | աւգնեցին (awgnecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցեմ (awgnicʿem) | աւգնիցես (awgnicʿes) | աւգնիցէ (awgnicʿē) | աւգնիցեմք (awgnicʿemkʿ) | աւգնիցէք (awgnicʿēkʿ) | աւգնիցեն (awgnicʿen) | |
| aorist | աւգնեցից (awgnecʿicʿ) | աւգնեսցես (awgnescʿes) | աւգնեսցէ (awgnescʿē) | աւգնեսցուք (awgnescʿukʿ) | աւգնեսջիք (awgnesǰikʿ) | աւգնեսցեն (awgnescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ (awgneá) | — | — | աւգնեցէ՛ք (awgnecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգներ (mí awgner) | — | — | մի՛ աւգնէք (mí awgnēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | աւգնել, աւգնիլ* (awgnel, awgnil*) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnecʿeal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիմ (awgnim) | աւգնիս (awgnis) | աւգնի (awgni) | աւգնիմք (awgnimkʿ) | աւգնիք (awgnikʿ) | աւգնին (awgnin) | |
| imperfect | աւգնէի (awgnēi) | աւգնէիր (awgnēir) | աւգնէր, աւգնիւր (awgnēr, awgniwr) | աւգնէաք (awgnēakʿ) | աւգնէիք (awgnēikʿ) | աւգնէին (awgnēin) | |
| aorist | աւգնեցայ (awgnecʿay) | աւգնեցար (awgnecʿar) | աւգնեցաւ (awgnecʿaw) | աւգնեցաք (awgnecʿakʿ) | աւգնեցայք (awgnecʿaykʿ) | աւգնեցան (awgnecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցիմ (awgnicʿim) | աւգնիցիս (awgnicʿis) | աւգնիցի (awgnicʿi) | աւգնիցիմք (awgnicʿimkʿ) | աւգնիցիք (awgnicʿikʿ) | աւգնիցին (awgnicʿin) | |
| aorist | աւգնեցայց (awgnecʿaycʿ) | աւգնեսցիս (awgnescʿis) | աւգնեսցի (awgnescʿi) | աւգնեսցուք (awgnescʿukʿ) | աւգնեսջիք (awgnesǰikʿ) | աւգնեսցին (awgnescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ց (awgneácʿ) | — | — | աւգնեցարո՛ւք (awgnecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգնիր (mí awgnir) | — | — | մի՛ աւգնիք (mí awgnikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||