Definify.com
Definition 2024
գովեմ
գովեմ
Old Armenian
Verb
գովեմ • (govem) (aorist indicative գովեցի)
- (transitive) to praise
- գովել կարի իմն/յանչափս ― govel kari imn/yančʿapʿs ― to extol, to commend excessively
- գովել զանձն ― govel zanjn ― to glory, to boast
- (in the mediopassive, intransitive) to boast
Conjugation
active
| infinitive | գովել (govel) | participle | գովեցեալ, գովեալ (govecʿeal, goveal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գովեց- (govecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գովեմ (govem) | գովես (goves) | գովէ (govē) | գովեմք (govemkʿ) | գովէք (govēkʿ) | գովեն (goven) | |
| imperfect | գովէի, գովեի* (govēi, govei*) | գովէիր, գովեիր* (govēir, goveir*) | գովէր (govēr) | գովէաք, գովեաք* (govēakʿ, goveakʿ*) | գովէիք, գովեիք* (govēikʿ, goveikʿ*) | գովէին, գովեին* (govēin, govein*) | |
| aorist | գովեցի (govecʿi) | գովեցեր (govecʿer) | գովեաց (goveacʿ) | գովեցաք (govecʿakʿ) | գովեցէք, գովեցիք (govecʿēkʿ, govecʿikʿ) | գովեցին (govecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գովիցեմ (govicʿem) | գովիցես (govicʿes) | գովիցէ (govicʿē) | գովիցեմք (govicʿemkʿ) | գովիցէք (govicʿēkʿ) | գովիցեն (govicʿen) | |
| aorist | գովեցից (govecʿicʿ) | գովեսցես (govescʿes) | գովեսցէ (govescʿē) | գովեսցուք (govescʿukʿ) | գովեսջիք (govesǰikʿ) | գովեսցեն (govescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գովեա՛ (goveá) | — | — | գովեցէ՛ք (govecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | գովեսջի՛ր (govesǰír) | — | — | գովեսջի՛ք (govesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գովեր (mí gover) | — | — | մի՛ գովէք (mí govēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | գովել, գովիլ* (govel, govil*) | participle | գովեցեալ, գովեալ (govecʿeal, goveal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գովեց- (govecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գովիմ (govim) | գովիս (govis) | գովի (govi) | գովիմք (govimkʿ) | գովիք (govikʿ) | գովին (govin) | |
| imperfect | գովէի (govēi) | գովէիր (govēir) | գովէր, գովիւր (govēr, goviwr) | գովէաք (govēakʿ) | գովէիք (govēikʿ) | գովէին (govēin) | |
| aorist | գովեցայ (govecʿay) | գովեցար (govecʿar) | գովեցաւ (govecʿaw) | գովեցաք (govecʿakʿ) | գովեցայք (govecʿaykʿ) | գովեցան (govecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գովիցիմ (govicʿim) | գովիցիս (govicʿis) | գովիցի (govicʿi) | գովիցիմք (govicʿimkʿ) | գովիցիք (govicʿikʿ) | գովիցին (govicʿin) | |
| aorist | գովեցայց (govecʿaycʿ) | գովեսցիս (govescʿis) | գովեսցի (govescʿi) | գովեսցուք (govescʿukʿ) | գովեսջիք (govesǰikʿ) | գովեսցին (govescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գովեա՛ց (goveácʿ) | — | — | գովեցարո՛ւք (govecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | գովեսջի՛ր (govesǰír) | — | — | գովեսջի՛ք (govesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գովիր (mí govir) | — | — | մի՛ գովիք (mí govikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
Terms derived from գովեմ (govem)
|
|
|
Descendants
- Armenian: գովել (govel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “գովեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “գովեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 226
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “գով”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935