Definify.com
Definition 2024
կարօտել
կարօտել
Armenian
Verb
կարօտել • (karōtel)
- Traditional orthography spelling of կարոտել (karotel).
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | կարօտել (karōtel) | imperfective converb | կարօտում (karōtum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | կարօտուել, կարօտւել (karōtuel, karōtwel) | simultaneous converb | կարօտելիս (karōtelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կարօտել (karōtel) | ||||
| aorist stem | կարօտ- (karōt-) | future converb I | կարօտելու (karōtelu) | ||||
| resultative participle | կարօտած (karōtac) | future converb II | կարօտելիք (karōtelikʿ) | ||||
| subject participle | կարօտող (karōtoł) | connegative converb | կարօտի (karōti) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կարօտում եմ (karōtum em) | կարօտում ես (karōtum es) | կարօտում է (karōtum ē) | կարօտում ենք (karōtum enkʿ) | կարօտում եք (karōtum ekʿ) | կարօտում են (karōtum en) | |
| imperfect | կարօտում էի (karōtum ēi) | կարօտում էիր (karōtum ēir) | կարօտում էր (karōtum ēr) | կարօտում էինք (karōtum ēinkʿ) | կարօտում էիք (karōtum ēikʿ) | կարօտում էին (karōtum ēin) | |
| future | կարօտելու եմ (karōtelu em) | կարօտելու ես (karōtelu es) | կարօտելու է (karōtelu ē) | կարօտելու ենք (karōtelu enkʿ) | կարօտելու եք (karōtelu ekʿ) | կարօտելու են (karōtelu en) | |
| future perfect | կարօտելու էի (karōtelu ēi) | կարօտելու էիր (karōtelu ēir) | կարօտելու էր (karōtelu ēr) | կարօտելու էինք (karōtelu ēinkʿ) | կարօտելու էիք (karōtelu ēikʿ) | կարօտելու էին (karōtelu ēin) | |
| present perfect | կարօտել եմ (karōtel em) | կարօտել ես (karōtel es) | կարօտել է (karōtel ē) | կարօտել ենք (karōtel enkʿ) | կարօտել եք (karōtel ekʿ) | կարօտել են (karōtel en) | |
| pluperfect | կարօտել էի (karōtel ēi) | կարօտել էիր (karōtel ēir) | կարօտել էր (karōtel ēr) | կարօտել էինք (karōtel ēinkʿ) | կարօտել էիք (karōtel ēikʿ) | կարօտել էին (karōtel ēin) | |
| aorist | կարօտեցի, կարօտի* (karōtecʿi, karōti*) | կարօտեցիր, կարօտիր* (karōtecʿir, karōtir*) | կարօտեց (karōtecʿ) | կարօտեցինք, կարօտինք* (karōtecʿinkʿ, karōtinkʿ*) | կարօտեցիք, կարօտիք* (karōtecʿikʿ, karōtikʿ*) | կարօտեցին, կարօտին* (karōtecʿin, karōtin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կարօտեմ (karōtem) | կարօտես (karōtes) | կարօտի (karōti) | կարօտենք (karōtenkʿ) | կարօտէք (karōtēkʿ) | կարօտեն (karōten) | |
| future perfect | կարօտէի (karōtēi) | կարօտէիր (karōtēir) | կարօտէր (karōtēr) | կարօտէինք (karōtēinkʿ) | կարօտէիք (karōtēikʿ) | կարօտէին (karōtēin) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկարօտեմ (kkarōtem) | կկարօտես (kkarōtes) | կկարօտի (kkarōti) | կկարօտենք (kkarōtenkʿ) | կկարօտէք (kkarōtēkʿ) | կկարօտեն (kkarōten) | |
| future perfect | կկարօտէի (kkarōtēi) | կկարօտէիր (kkarōtēir) | կկարօտէր (kkarōtēr) | կկարօտէինք (kkarōtēinkʿ) | կկարօտէիք (kkarōtēikʿ) | կկարօտէին (kkarōtēin) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կարօտի՛ր, կարօտի՛* (karōtír, karōtí*) | — | — | կարօտէ՛ք, կարօտեցէ՛ք** (karōtḗkʿ, karōtecʿḗkʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չկարօտել (čʿkarōtel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չկարօտի (čʿkarōti) | ||||||
| resultative participle | չկարօտած (čʿkarōtac) | ||||||
| subject participle | չկարօտող (čʿkarōtoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կարօտում (čʿem karōtum) | չես կարօտում (čʿes karōtum) | չի կարօտում (čʿi karōtum) | չենք կարօտում (čʿenkʿ karōtum) | չեք կարօտում (čʿekʿ karōtum) | չեն կարօտում (čʿen karōtum) | |
| imperfect | չէի կարօտում (čʿēi karōtum) | չէիր կարօտում (čʿēir karōtum) | չէր կարօտում (čʿēr karōtum) | չէինք կարօտում (čʿēinkʿ karōtum) | չէիք կարօտում (čʿēikʿ karōtum) | չէին կարօտում (čʿēin karōtum) | |
| future | չեմ կարօտելու (čʿem karōtelu) | չես կարօտելու (čʿes karōtelu) | չի կարօտելու (čʿi karōtelu) | չենք կարօտելու (čʿenkʿ karōtelu) | չեք կարօտելու (čʿekʿ karōtelu) | չեն կարօտելու (čʿen karōtelu) | |
| future perfect | չէի կարօտելու (čʿēi karōtelu) | չէիր կարօտելու (čʿēir karōtelu) | չէր կարօտելու (čʿēr karōtelu) | չէինք կարօտելու (čʿēinkʿ karōtelu) | չէիք կարօտելու (čʿēikʿ karōtelu) | չէին կարօտելու (čʿēin karōtelu) | |
| present perfect | չեմ կարօտել (čʿem karōtel) | չես կարօտել (čʿes karōtel) | չի կարօտել (čʿi karōtel) | չենք կարօտել (čʿenkʿ karōtel) | չեք կարօտել (čʿekʿ karōtel) | չեն կարօտել (čʿen karōtel) | |
| pluperfect | չէի կարօտել (čʿēi karōtel) | չէիր կարօտել (čʿēir karōtel) | չէր կարօտել (čʿēr karōtel) | չէինք կարօտել (čʿēinkʿ karōtel) | չէիք կարօտել (čʿēikʿ karōtel) | չէին կարօտել (čʿēin karōtel) | |
| aorist | չկարօտեցի, չկարօտի* (čʿkarōtecʿi, čʿkarōti*) | չկարօտեցիր, չկարօտիր* (čʿkarōtecʿir, čʿkarōtir*) | չկարօտեց (čʿkarōtecʿ) | չկարօտեցինք, չկարօտինք* (čʿkarōtecʿinkʿ, čʿkarōtinkʿ*) | չկարօտեցիք, չկարօտիք* (čʿkarōtecʿikʿ, čʿkarōtikʿ*) | չկարօտեցին, չկարօտին* (čʿkarōtecʿin, čʿkarōtin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չկարօտեմ (čʿkarōtem) | չկարօտես (čʿkarōtes) | չկարօտի (čʿkarōti) | չկարօտենք (čʿkarōtenkʿ) | չկարօտէք (čʿkarōtēkʿ) | չկարօտեն (čʿkarōten) | |
| future perfect | չկարօտէի (čʿkarōtēi) | չկարօտէիր (čʿkarōtēir) | չկարօտէր (čʿkarōtēr) | չկարօտէինք (čʿkarōtēinkʿ) | չկարօտէիք (čʿkarōtēikʿ) | չկարօտէին (čʿkarōtēin) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կարօտի (čʿem karōti) | չես կարօտի (čʿes karōti) | չի կարօտի (čʿi karōti) | չենք կարօտի (čʿenkʿ karōti) | չեք կարօտի (čʿekʿ karōti) | չեն կարօտի (čʿen karōti) | |
| future perfect | չէի կարօտի (čʿēi karōti) | չէիր կարօտի (čʿēir karōti) | չէր կարօտի (čʿēr karōti) | չէինք կարօտի (čʿēinkʿ karōti) | չէիք կարօտի (čʿēikʿ karōti) | չէին կարօտի (čʿēin karōti) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կարօտիր, մի՛ կարօտի* (mí karōtir, mí karōti*) | — | — | մի՛ կարօտէք, մի՛ կարօտեցէք** (mí karōtēkʿ, mí karōtecʿēkʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կարօտել (karōtel) | |||
| dative | կարօտելու (karōtelu) | |||
| ablative | կարօտելուց (karōtelucʿ) | |||
| instrumental | կարօտելով (karōtelov) | |||
| locative | կարօտելում (karōtelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կարօտելը/կարօտելն (karōtelə/karōteln) | |||
| dative | կարօտելուն (karōtelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կարօտելս (karōtels) | |||
| dative | կարօտելուս (karōtelus) | |||
| ablative | կարօտելուցս (karōtelucʿs) | |||
| instrumental | կարօտելովս (karōtelovs) | |||
| locative | կարօտելումս (karōtelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կարօտելդ (karōteld) | |||
| dative | կարօտելուդ (karōtelud) | |||
| ablative | կարօտելուցդ (karōtelucʿd) | |||
| instrumental | կարօտելովդ (karōtelovd) | |||
| locative | կարօտելումդ (karōtelumd) | |||