Definify.com
Definition 2024
կնքեմ
կնքեմ
Old Armenian
Verb
կնքեմ • (knkʿem) (aorist indicative կնքեցի)
- to seal, to close with a seal, to affix a seal, to seal up
- կնքել նշխարաւ ― knkʿel nšxaraw ― to wafer
- կնքել արեամբ ― knkʿel areamb ― to seal with blood
- to mark, to stamp, to sign
- to hide, to cover, to close, to shut up
- to confirm, to ratify, to verify; to conclude, to decide
- դաշն հաշտութեան կնքել ― dašn haštutʿean knkʿel ― to conclude a treaty of peace
- կնքեցաւ ուխտ հաշտութեան ― knkʿecʿaw uxt haštutʿean ― peace was made between
- to pronounce sentence
- to seal, to complete, to terminate, to finish
- (Christianity) to baptize, to confer baptism
- (Christianity) to sign with sign of the cross, to make the sign of the cross
Conjugation
active
infinitive | կնքել (knkʿel) | participle | կնքեցեալ, կնքեալ (knkʿecʿeal, knkʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կնքեց- (knkʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կնքեմ (knkʿem) | կնքես (knkʿes) | կնքէ (knkʿē) | կնքեմք (knkʿemkʿ) | կնքէք (knkʿēkʿ) | կնքեն (knkʿen) | |
imperfect | կնքէի, կնքեի* (knkʿēi, knkʿei*) | կնքէիր, կնքեիր* (knkʿēir, knkʿeir*) | կնքէր (knkʿēr) | կնքէաք, կնքեաք* (knkʿēakʿ, knkʿeakʿ*) | կնքէիք, կնքեիք* (knkʿēikʿ, knkʿeikʿ*) | կնքէին, կնքեին* (knkʿēin, knkʿein*) | |
aorist | կնքեցի (knkʿecʿi) | կնքեցեր (knkʿecʿer) | կնքեաց (knkʿeacʿ) | կնքեցաք (knkʿecʿakʿ) | կնքեցէք, կնքեցիք (knkʿecʿēkʿ, knkʿecʿikʿ) | կնքեցին (knkʿecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կնքիցեմ (knkʿicʿem) | կնքիցես (knkʿicʿes) | կնքիցէ (knkʿicʿē) | կնքիցեմք (knkʿicʿemkʿ) | կնքիցէք (knkʿicʿēkʿ) | կնքիցեն (knkʿicʿen) | |
aorist | կնքեցից (knkʿecʿicʿ) | կնքեսցես (knkʿescʿes) | կնքեսցէ (knkʿescʿē) | կնքեսցուք (knkʿescʿukʿ) | կնքեսջիք (knkʿesǰikʿ) | կնքեսցեն (knkʿescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կնքեա՛ (knkʿeá) | — | — | կնքեցէ՛ք (knkʿecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | կնքեսջի՛ր (knkʿesǰír) | — | — | կնքեսջի՛ք (knkʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կնքեր (mí knkʿer) | — | — | մի՛ կնքէք (mí knkʿēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | կնքել, կնքիլ* (knkʿel, knkʿil*) | participle | կնքեցեալ, կնքեալ (knkʿecʿeal, knkʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կնքեց- (knkʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կնքիմ (knkʿim) | կնքիս (knkʿis) | կնքի (knkʿi) | կնքիմք (knkʿimkʿ) | կնքիք (knkʿikʿ) | կնքին (knkʿin) | |
imperfect | կնքէի (knkʿēi) | կնքէիր (knkʿēir) | կնքէր, կնքիւր (knkʿēr, knkʿiwr) | կնքէաք (knkʿēakʿ) | կնքէիք (knkʿēikʿ) | կնքէին (knkʿēin) | |
aorist | կնքեցայ (knkʿecʿay) | կնքեցար (knkʿecʿar) | կնքեցաւ (knkʿecʿaw) | կնքեցաք (knkʿecʿakʿ) | կնքեցայք (knkʿecʿaykʿ) | կնքեցան (knkʿecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կնքիցիմ (knkʿicʿim) | կնքիցիս (knkʿicʿis) | կնքիցի (knkʿicʿi) | կնքիցիմք (knkʿicʿimkʿ) | կնքիցիք (knkʿicʿikʿ) | կնքիցին (knkʿicʿin) | |
aorist | կնքեցայց (knkʿecʿaycʿ) | կնքեսցիս (knkʿescʿis) | կնքեսցի (knkʿescʿi) | կնքեսցուք (knkʿescʿukʿ) | կնքեսջիք (knkʿesǰikʿ) | կնքեսցին (knkʿescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կնքեա՛ց (knkʿeácʿ) | — | — | կնքեցարո՛ւք (knkʿecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | կնքեսջի՛ր (knkʿesǰír) | — | — | կնքեսջի՛ք (knkʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կնքիր (mí knkʿir) | — | — | մի՛ կնքիք (mí knkʿikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: կնքել (knkʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կնքեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy