Definify.com
Definition 2024
ոռնամ
ոռնամ
Old Armenian
Verb
ոռնամ • (oṙnam) (aorist indicative ոռնացի or ոռնացայ)
Conjugation
active
| infinitive | ոռնալ (oṙnal) | participle | ոռնացեալ (oṙnacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ոռնաց- (oṙnacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռնամ (oṙnam) | ոռնաս (oṙnas) | ոռնայ (oṙnay) | ոռնամք (oṙnamkʿ) | ոռնայք (oṙnaykʿ) | ոռնան (oṙnan) | |
| imperfect | ոռնայի (oṙnayi) | ոռնայիր (oṙnayir) | ոռնայր (oṙnayr) | ոռնայաք (oṙnayakʿ) | ոռնայիք (oṙnayikʿ) | ոռնային (oṙnayin) | |
| aorist | ոռնացի (oṙnacʿi) | ոռնացեր (oṙnacʿer) | ոռնաց (oṙnacʿ) | ոռնացաք (oṙnacʿakʿ) | ոռնացէք, ոռնացիք (oṙnacʿēkʿ, oṙnacʿikʿ) | ոռնացին (oṙnacʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռնայցեմ (oṙnaycʿem) | ոռնայցես (oṙnaycʿes) | ոռնայցէ (oṙnaycʿē) | ոռնայցեմք (oṙnaycʿemkʿ) | ոռնայցէք (oṙnaycʿēkʿ) | ոռնայցեն (oṙnaycʿen) | |
| aorist | ոռնացից (oṙnacʿicʿ) | ոռնասցես (oṙnascʿes) | ոռնասցէ (oṙnascʿē) | ոռնասցուք (oṙnascʿukʿ) | ոռնասջիք (oṙnasǰikʿ) | ոռնասցեն (oṙnascʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոռնա՛ (oṙná) | — | — | ոռնացէ՛ք (oṙnacʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ոռնասջի՛ր (oṙnasǰír) | — | — | ոռնասջի՛ք (oṙnasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոռնար (mí oṙnar) | — | — | մի՛ ոռնայք (mí oṙnaykʿ) | — | |
mediopassive
| infinitive | ոռնալ (oṙnal) | participle | ոռնացեալ (oṙnacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ոռնաց- (oṙnacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռնամ (oṙnam) | ոռնաս (oṙnas) | ոռնայ (oṙnay) | ոռնամք (oṙnamkʿ) | ոռնայք (oṙnaykʿ) | ոռնան (oṙnan) | |
| imperfect | ոռնայի (oṙnayi) | ոռնայիր (oṙnayir) | ոռնայր (oṙnayr) | ոռնայաք (oṙnayakʿ) | ոռնայիք (oṙnayikʿ) | ոռնային (oṙnayin) | |
| aorist | ոռնացայ (oṙnacʿay) | ոռնացար (oṙnacʿar) | ոռնացաւ (oṙnacʿaw) | ոռնացաք (oṙnacʿakʿ) | ոռնացայք (oṙnacʿaykʿ) | ոռնացան (oṙnacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոռնայցիմ (oṙnaycʿim) | ոռնայցիս (oṙnaycʿis) | ոռնայցի (oṙnaycʿi) | ոռնայցիմք (oṙnaycʿimkʿ) | ոռնայցիք (oṙnaycʿikʿ) | ոռնայցին (oṙnaycʿin) | |
| aorist | ոռնացայց (oṙnacʿaycʿ) | ոռնասցիս (oṙnascʿis) | ոռնասցի (oṙnascʿi) | ոռնասցուք (oṙnascʿukʿ) | ոռնասջիք (oṙnasǰikʿ) | ոռնասցին (oṙnascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոռնացի՛ր (oṙnacʿír) | — | — | ոռնացարո՛ւք (oṙnacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ոռնասջի՛ր (oṙnasǰír) | — | — | ոռնասջի՛ք (oṙnasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոռնար (mí oṙnar) | — | — | մի՛ ոռնայք (mí oṙnaykʿ) | — | |
Descendants
- Armenian: ոռնալ (oṙnal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ոռնամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ոռնալ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935